Η Δάφνη, γόνος Ελλήνων μεταναστών, επιστρέφει στο νησί των παιδικών της χρόνων, την Ερεικούσα, γα να παντρευτεί τον επιτυχημένο επιχειρηματία Στίβεν, άφθαρτο, ατσαλάκωτο, επιτυχημένο, λάτρη της οργάνωσης και businessman. Οι γονείς της έχουν ανοίξει ένα εστιατόριο στη Νέα Υόρκη κι εκείνη συνεχίζει την παράδοση. Μετά τον θάνατο του πρώτου της συζύγου, Άλεξ, μεγαλώνει μόνη την κόρη της, Εύα, ώσπου γνωρίζει τον Στίβεν. Το ταξίδι στην Ερεικούσα όμως θα αλλάξει για πάντα τη ζωή της.

Ένα υπέροχο, τρυφερό μυθιστόρημα που ακροβατεί επιδέξια ανάμεσα στη συγκίνηση και το ρομαντικό μυθιστόρημα, που εξισορροπεί με ικανοποιητικό τρόπο μεταξύ του έρωτα και της πραγματικότητας. Είναι μια υπέροχη ιστορία, χωρίς εκπλήξεις και ανατροπές, καλογραμμένη και πέρα για πέρα αληθινή. Δε με νοιάζει που κατάλαβα από την αρχή πού το πάει, με νοιάζει που τα λόγια της συγγραφέως θρονιάστηκαν στην καρδιά μου και με έκαναν να ζήσω όμορφες στιγμές με τη Δάφνη και τη γιαγιά της, Ευαγγελία. Ίσως φανούν παρωχημένες αρκετές σκηνές που αναφέρονται στην ελληνική νοοτροπία και καθημερινότητα ενός απομονωμένου νησιού (μαυροφορεμένες γυναίκες, κοινωνικά στερεότυπα, σαλιάρικη υποδοχή των γερόντων στο καράβι με τους ξένους και τους δικούς που έρχονται στο νησί κλπ.) και επιπλέον αρκετές σκηνές θα θυμίσουν την ταινία Γάμος α λα ελληνικά (το στιφάδο φέρνει πορδές, φίλα την εικόνα, η θεία κοινωνία περνάει από όλα τα στόματα, ελληνική κουζίνα με φέτα και ελληνικός χορός με συρτάκι κλπ.). Δε με ενόχλησε τίποτε από όλα αυτά. Αμερικανίδα η συγγραφέας και σε ξένους κυρίως απευθύνεται, γι’ αυτό και οι τόσες πληροφορίες γύρω από την ελληνική κουλτούρα, που προσωπικά τις προσπέρασα.

Θα σταθώ στην ουσία του βιβλίου: την ιστορία, τα συναισθήματα, τους χαρακτήρες, που ήταν τόσο καλοδοσμένα και καλογραμμένα που με συγκίνησαν. Η γιαγιά Ευαγγελία, η χήρα που έχει το χάρισμα να ακούει τον ψίθυρο των κυπαρισσιών, είναι μια γυναίκα που περνάνε όλα από τα χέρια της, είναι εκπληκτική μαγείρισσα, ξέρει να διαβάσει άριστα την ανθρώπινη ψυχή και δε βλέπει τη λάμψη στο πρόσωπο της εγγονής της όταν μιλάει για τον άντρα που θα παντρευτεί. Η Δάφνη, μια γυναίκα με δυο πατρίδες κι ένα παιδί, τι βρήκε στον Στίβεν; Σιγουριά και ασφάλεια, έρωτα και αγάπη; Και γιατί καρδιοχτυπάει όταν γνωρίζει τον ψαρά Γιάννη, μια αινιγματική προσωπικότητα με τον οποίο κοντραρίστηκαν από την πρώτη στιγμή για να κρύψει το χτυποκάρδι της; Θα καταλάβει τι κόστος πλήρωσε ώστε να είναι τώρα μια επιτυχημένη επιχειρηματίας και όχι μια ευτυχισμένη μητέρα; Η μικρή Εύα, με τη γλυκιά της αθωότητα, κατά καιρούς πετάει φοβερές ερωτήσεις που δυσκολεύουν τη μητέρα της και της δίνουν να καταλάβει πόσα έχασε από την ανατροφή της κόρης της: απλά πράγματα, παιχνίδι, μια καληνύχτα, ποιοτικό χρόνο μαζί της.

Η ιστορία εκτυλίσσεται κυρίως στο σήμερα, με τη Δάφνη κάπου κάπου να θυμάται τη ζωή της στη Νέα Υόρκη, με τις δυσκολίες και τον οπισθοδρομικό τρόπο ανατροφής των γονιών της, ακόμη και στην πιο πολύβουη πόλη του κόσμου! Μεγαλώμενη αυστηρά και ηθικά, λες και ζούσε στην Ερεικούσα ακόμη, κι όμως κατάφερε να επιβάλει τα θέλω της και να ζήσει τη ζωή που ήθελε. Τώρα έφτασε όμως στο κρίσιμο σταυροδρόμι της καρδιάς της. Είναι άραγε η Δάφνη ευλογημένη να ακούσει κι εκείνη τον ψίθυρο των κυπαρισσιών; Ποιες θα είναι οι επιλογές της και ποιες οι συνέπειες; Τι συνέβη εκείνη τη νύχτα της γερμανικής Κατοχής μεταξύ της γιαγιάς Ευαγγελίας και μιας εβραϊκής οικογένειας;

Υπέροχο μυθιστόρημα, γεμάτο ελληνικές γεύσεις, ιστορίες από την ελληνική μυθολογία, αληθινούς χαρακτήρες και μια γυναίκα μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, μεταξύ αλήθειας και ονείρου, μεταξύ κατσαρόλας με στιφάδο και γλάστρας με βασιλικό. Καλοδουλεμένο, δείχνει αγάπη για την Ελλάδα οσο κι αν κάποιες σκηνές είναι παρατραβηγμένες, καίριο και άμεσο, μου κράτησε καλή συντροφιά.