Αυτό το βιβλίο άμα το παρατηρούσε κάνεις με κριτική ματιά, θα έβρισκε πολλά σφάλματα. Ο ήρωας έχει ικανότητες υπερήρωα. Μετά την απόδραση του από την φυλακή, του ήρθαν απίστευτα βολικά τα πάντα, σε βαθμό του τύπου ″έχω πουλήσει την ψυχή μου στον διάβολο για να πετύχω ότι ζητήσω". Ξέρει από πριν τι θα συμβεί σε κάθε περίσταση και έχει την ικανότητα να καθοδηγεί τα γεγονότα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση με θεϊκή ακρίβεια. Κ φυσικά προβληματικό βρήκα και το μοτίβο της μεταμφίεσης. Ο ήρωας ντύθηκε αβάς, βρετανός λόρδος και ότι άλλο του κατέβαινε στο κεφάλι κ εμφανιζόταν την ίδια μέρα στο ίδιο πρόσωπο με δυο διαφορετικές μεταμφίεσης και το πρόσωπο δεν τον έπαιρνε χαμπάρι… Έχουμε κ το θέμα ότι στιγμή δεν τον αναγνώρισαν οι παλιοί γνωστοί του, ενώ ο συγγραφέας μας αναφέρει ότι στο πέρασμα των χρόνων το πρόσωπο του δεν το στόλισε καμία ρυτίδα και τα μαλλιά του παρέμειναν κατάμαυρα… χμ… πολλές τρυπουλιτσες στην υπόθεση…Κοιτάτε να δείτε όμως, το βιβλίο το βρήκα υπέροχο! Το διάβασα πολύ γρήγορα, όχι επειδή το βαρέθηκα κ απλώς το ξεφύλλισα, του τύπου άντε να τελειώνουμε, αλλά επειδή δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Δεν έχει ούτε μια περιττή λεπτομέρεια, περιγραφή ή ατάκα ώστε να το βρω έστω μία στιγμή βαρετό, είναι γεμάτο δράση και αγωνιά και δεν είναι μονότονο. Αγάπησα τον ηρώα και συνέπασχα μαζί του. 600 αξέχαστες σελίδες. Νομίζω ότι πραγματικά ο Δουμάς είναι μάγος, τόσο που συγχωρώ τις παρασπονδίες που έκανε για χάρη της δημιουργίας μιας τέτοιας περιπέτειας. Διαβάζοντας τον Κόμη Μοντεχριστο ποιος δεν θα το έκανε άλλωστε;