Ένα κείμενο που σε τραβάει από την πρώτη στιγμή με το γρήγορο γράψιμο και τον παραλληλισμό του σήμερα με τις πρώτες μέρες της μεταπολίτευσης που ο συγγραφέας ήρθε στην Ελλάδα από την Κύπρο. Μικρές ψηφίδες, μελαγχολία και χιούμορ, αισιοδοξία και αγωνία για το αύριο, όλα είναι εδώ με τη διεισδυτική ματιά ενός πρόσφυγα από την Κερύνεια. Οι βόλτες του στην Αθήνα επί τη ευκαιρία κάποιων περιστατικών ολοζώντανες, μου δείχνουν μια άλλη γωνία από την πόλη που αγαπώ. Και αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα ήταν που ο συγγραφέας αγαπάει κι εκείνος το καταπληκτικό καφέ δίπλα στο Χίλτον, το L’ arrête du temps, που είναι από τα αγαπημένα μου στέκια! Σκληρές οι εικόνες από την εισβολή στην Κύπρο, γλυκόπικρη η καθημερινότητα στην Αθήνα που αλλάζει σε μια εποχή που όλα ανατρέπονται! Και να θυμάστε, ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει!