Είναι Πρωτοχρονιά και η Νάσια έχει γενέθλια. Κλείνει τα είκοσι ένα. Τι θα μπορούσε να της φέρει η καινούργια χρονιά, όταν το μόνο που επιθυμεί είναι μια φυσιολογική ζωή;

H νουβέλα της Ειρήνης Φράγκου με τη σύγχρονη και δυναμική μα, ταυτόχρονα, μαγευτική γραφή της θα σας βυθίσει σε ένα θελκτικό κόσμο φαντασίας. Ένα κόσμο στον οποίο τα όρια είναι ασαφή και χάνονται. Πού σταματά η αλήθεια και αρχίζει το ψέμα, πού αρχίζει το σκοτάδι και στερεύει το φως; Είναι η πραγματικότητα αυτό που ζούμε ή μήπως είμαστε ξεχασμένες μνήμες που ανακυκλώνονται;
Ταυτόχρονα, είναι η ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού που προσπαθεί να ανακαλύψει τη ζωή και τον έρωτα, αλλά αυτά που της είναι γραμμένο να βρει είναι ποιο απίθανα και από την πιο τρελή της φαντασία!

«Τι παιχνίδι διάλεξα τελικά;»
«Ορίστε;»
«Εκείνη την Παραμονή Χριστουγέννων που ψάχναμε οι δυο μας το δώρο μου. Τότε που η μαμά έπρεπε να δουλέψει».
«Θυμάσαι εκείνη τη μέρα;»
«Όχι. Ήμουν πολύ μικρή για να τη θυμάμαι».
«Τότε;»
«Τη θυμάσαι εσύ, όμως. Σωστά; Τη θυμάσαι και τη σκεφτόσουν την ώρα που με αγκάλιασες. Κι εγώ την είδα την ανάμνηση σου, γιατί… αυτή είμαι, μπαμπά. Μια κλέφτρα αναμνήσεων, όπως λέει και ο Θάνος».