Τι είχαν ακούσει αυτές οι πετσέτες θαλάσσης! Όλα μας τα όνειρα, τους προβληματισμούς μας, τα πιστεύω μας. Πάνω τους μπερδεύονταν τα κομμάτια μας, καθώς στη βιασύνη μας να ξαπλώσουμε, τα μισά πόδια και χέρια βρίσκονταν στην πετσέτα του άλλου, όπου με μια φωνή βάζαμε τα όριά μας. Όμως, μαζί με τα κύτταρα ακολουθούσαν και οι ιδέες μας, οι επιθυμίες μας, τα προβλήματά μας. Κι έτσι, σ\' εκείνες τις πετσέτες θαλάσσης κάναμε κατάθεση ψυχής, καθώς πάνω τους ζωγραφίζονταν ο εαυτός μας, το είναι μας. Και όταν τις μαζεύαμε για να πάρουμε τον ανήφορο της επιστροφής, σ\' αυτές ακόμα ζούσε το όνειρο και η προσμονή για το μελλούμενο, το οποίο φάνταζε γλυκό σαν μέλι και όχι πικρόχολο, όπως βλέπουν οι μεγάλοι τα πράγματα. Γιατί στα νιάτα υπάρχει μόνο το γέλιο, η θετική πλευρά, η αισιοδοξία. Και όλα φαίνονται όμορφα και ιδιαίτερα.
Σημείωση: Εδώ συζητάμε γενικά για το βιβλίο, δεν είναι ο χώρος τής βαθμολόγησης ή της κριτικής μας για το βιβλίο.
Η σύνδεση με το λογαριασμό σας στο Facebook είναι ασφαλής. Θα σας ζητηθεί να εξουσιοδοτήσετε το Bookia. Η εξουσιοδότηση που θα δώσετε στο Bookia θα χρησιμοποιηθεί μόνον για την παροχή των υπηρεσιών προσωπικά σε εσάς και πάντα με τη δική σας άδεια.