Σπουδαίο είναι ν' αγαπάςΔημήτρης Σκεύης

Η ιστορία ξεκινά με τον Άρη, ένα παιδί που θέλει να φύγει από το χωριό, να σπουδάσει, να γίνει σπουδαίος και αναγνωρίσιμος αλλά θέλει να γίνουν όλα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Όμως ο Άρης λόγω του νεαρού της ηλικίας του επειδή βιάζεται δεν βλέπει τους κινδύνους που τον πλησιάζουν. Η γρήγορη άνοδος και το εύκολο χρήμα κρύβει παγίδες άλλοτε μικρές άλλες μεγάλες που μπορεί να χάσεις κυριολεκτικά τη γη κάτω από τα πόδια σου.

Και εκεί που νιώθει ο Άρης ότι όλα έχουν σκοτεινιάσει γύρω του, ότι έχει φτάσει πιο κάτω από το πάτο ξαφνικά ένα χέρι τον ανεβάζει στα ουράνια, του προσφέρει απλόχερα όλα αυτά που ευχόταν να αποκτήσει, να δει αλλά δεν μπορούσε να τα έχει λόγω των λανθασμένων επιλογών του και το χέρι αυτό ανήκει στην ίδια την αγάπη που του γιάτρευσε τις πληγές του.

Ένα βιβλίο που έχει πολλά μηνύματα. Θεωρώ ότι βασικό μήνυμα είναι, πως η αγάπη υπάρχει γύρω μας. Σε ένα χωριό, σε ένα δέντρο, σε μια λίμνη, στην οικογένεια μας, στους φίλους μας, στο έτερον ήμισυ, σε μια ελπίδα, σε μια ευχή. Όλα αυτά ήταν σα κομμάτια από παζλ που μόλις τα τοποθετούσες στα σωστά σημεία διαμορφωνόταν μια εικόνα και αυτή ήταν της ίδια της αγάπης.

Τελικά θα συμφωνήσω με τον συγγραφέα μας, σπουδαίο είναι ν' αγαπάς αλλά και σπουδαίο είναι να σε αγαπάνε αληθινά!

Η ιστορία του Δημήτρη Σκεύη διαδραματίζεται τις δεκαετίες του ' 70 και του ' 80. Ο ίδιος ο συγγραφέας σε παρουσίαση του βιβλίου το χαρακτήρισε "βιωματικό αλλά όχι αυτοβιογραφικό, αναφέρεται σε πολιτικά γεγονότα χωρίς να είναι πολιτικό. Θίγει οικονομικά ζητήματα αλλά δεν είναι η επιτομή της οικονομίας. Ασχολείται με τον έρωτα αλλά δεν είναι Άρλεκιν".

Ο τίτλος από μόνος του, χωρίς να έχει διαβαστεί ακόμα το βιβλίο, προδιαθέτει ευχάριστα και αναδεικνύει τη βαρύτητα της έννοιας. Ο απλός, ειλικρινής θα έλεγα, τρόπος γραφής του συγγραφέα αναγκάζει τον αναγνώστη να προβληματιστεί και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα κάνοντάς τον καλύτερο. Ήρωες μεγαλωμένοι με τις ηθικές αξίες της ελληνικής υπαίθρου. Εύλογες οι απορίες πριν το άνοιγμα των φτερών του κεντρικού ήρωα, "η αγάπη για τα γράμματα ήταν για να μορφωθεί ή για να επιβιώσει;"

O συγγραφέας θίγει διακριτικά κοινωνικά και υπαρξιακά ζητήματα. Κυριαρχεί το διδακτικό στοιχείο για τους νέους,-ες που ξεκινούν την ζωή τους. Ο συγγραφέας ως εκπαιδευτικός, θέλει να περάσει ένα ακόμα μήνυμα δίνοντας στον κεντρικό του ήρωα ένα όνομα που παραπέμπει σε αγωνιστικότητα και γενναιότητα. Λοιπόν, ο Άρης, ως άλλος "Ικαρος" θέλησε πετάξει ψηλότερα απ' όσο έπρεπε με αποτέλεσμα να καεί, ψυχολογικά, σωματικά, ηθικά.

Η ματαιοδοξία δεν έχει θετικά αποτελέσματα. Πρέπει να μπαίνουν και τα σωστά κριτίρια για την επίτευξη του στόχου. Η ανάγκη για επαγγελματική αναγνώριση, περισσότερα χρήματα, δεν είναι ευτυχία. "Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός και ότι είναι χρυσός δεν λάμπει πάντα". Χρειάζονται και τα υλικά αγαθά αλλά όχι μόνο αυτά.

Είναι σπουδαίο ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι!!!

το βιβλιο αυτο διδασκει πολλα για το τι θα πει να σαι σπουδαιος!!! καταλαβαινεις ακριβως το νοημα του! μου αρεσε παρα πολυ, με συγκινησε με εκανε να αγωνιω κ να βιωνω τους χαρακτηρες.. δε μπορουσα να το αφησω απο τα χερια μου! Φανταστικο!