Στο πρώτο μέρος της τριλογίας Αντιγόνοι 11-22 βρίσκονται ποιήματα που ο λογοτέχνης συνέθεσε κατά τη διάρκεια της εφηβείας και της πρώτης νεότητάς του. Στο "Αντιγόνοι 11-22" ο ποιητής καταγράφει και καταδεικνύει, παλεύει και ακυρώνει τα σημεία εκείνα που συνθέτουν την παρουσία του στον χωροχρόνο, ξεκινώντας και καταλήγοντας με μια προδοσία. Ανενόχλητος και απερίσπαστος από "πολέμους διαδόχων", μονοφθαλμίες και δυναστείες, εστιάζει στην υπέρβαση της Αντιγόνης του Σοφοκλή και υιοθετεί στα πάντα τη συνθετική δυαδικότητα του "και το ένα και το άλλο και ό,τι υπάρχει μεταξύ τους".