Οι πρόσφατοι εορτασμοί για το έτος του Δαρβίνου και την έκδοση της Καταγωγής των ειδών, στόχευαν κυρίως στην υπεράσπιση του Δαρβινισμού. Όμως, οι εορτασμοί αυτοί αγνόησαν, κατά κάποιο τρόπο, τα ερωτήματα που παραμένουν μέχρι στιγμής αναπάντητα στις επιστήμες της ζωής, όπως αγνόησαν και τις αποστάσεις που τις χωρίζουν.
Το παρόν εγχειρίδιο, φέρνει στο προσκήνιο τη νέα σύγκλιση που φαίνεται ότι αναπτύσσεται ανάμεσα στα δύο μεγάλα τοπία της βιολογίας, σε αυτό που επικεντρώνεται στους μηχανισμούς και σε αυτό που ισχυρίζεται ότι εξηγεί την ύπαρξή τους μέσω των εξελικτικών ερμηνειών. Κατ’ αυτό τον τρόπο, προκύπτει μια νέα οπτική για τον έμβιο κόσμο.
Αυτή η μεγάλη σύγκλιση, έχει επίσης και μια άλλη συνέπεια: μας υποχρεώνει να αναθεωρήσουμε τις σχέσεις της βιολογίας με τον χρόνο. Με λίγα λόγια, σύμφωνα με τον Michel Morange, η ζωή είναι ιστορία(ες). Συνεπώς, οι βιολογικές επιστήμες και οι επιστήμες της ιστορίας, χωρίς να αναμιγνύονται, καλούνται να συναντηθούν και να παράξουν καρπούς από κοινού.
Πού βρίσκεται η βιολογική σκέψη; Ποιος ορισμός της ζωής αναδύεται από τις πρόσφατες έρευνες; Ο Michel Morange έχει επιτύχει μια σπάνια σύνθεση γύρω από τα θεωρητικά θεμέλια των επιστημών της ζωής.