Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
12-08-2020 13:29
Υπέρ Ενδιαφέρον, Ευχάριστο
Κατά Προβλέψιμο
Αυτή είναι η διαφορά του επαγγελματικού με του ερασιτεχνικού τρόπου γραψίματος όσες πασαλλοίψεις-επιμέλειες- επανεκδόσεις και να κάνεις φαίνεται,άλλα βιβλία τα μετέπειτα της κυρίας Ζαΐρη.Καταρχήν είναι μικρό,απλό και ευκολοδιάβαστο αναμφισβήτητα,η γραφή το γνωστό ύφος της κυρίας Ζαΐρη (λίγο μας βγαίνει η ψυχή μέχρι να καταλάβουμε τι γίνεται στην αρχή χαχαχαχαχα)καταλάβαινα την διαφορά παρελθόντος με παρόν αλλά κάτι στην ροή με ενόχλησε,όμως διαβάζεται μονορούφι σίγουρα....μια μέρα κράτησε...Σε όλα του όμως σύντομο από κει και πέρα, έννοιες και διδαχές επιπόλαια περασμένες και έπρεπε ο αναγνώστης να βγάλει συμπεράσματα μόνος του.Προσωπικά μ'αρεσει να δίνεται αυτό απ' τον συγγραφέα,δηλαδή τοβιβλίο μας διδάσκει πως δεν πρέπει να απιθώνουμε την ελευθερία μας σε κανενός τα χερια, γιατί όταν είναι κανείς ελεύθερος, είναι πραγματικά ευτυχισμένος,αλλά αυτό δεν το έγραψε η συγγραφέας αλλά το συμπέρασμα εγώ....Όπως επίσης πως ο άνθρωπος,όσο καλοσυνάτος και να'ναι, πρέπει να κάνει χώρο και για την καχυποψία που είναι αναγκαίο κακό, γιατί η εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που θεωρούμε δικούς μας μπορεί να σταθεί μοιραία.Πώς ότι λάμπει δεν είναι χρυσός και κάτω από άπειρα πέπλα ομορφιάς μπορεί να κρύβεται μια σκουλικιασμένη ψυχή, κενή και ανίκανη να αγαπήσει (αν και δεν κατάλαβα πως κατέληξε σε αυτόν τον τίτλο γιατί κυρίαρχο πρόσωπο δε λες την Δήμητρα-Σαλώμη)Ακόμα πως αγάπη και χρήμα είναι όψεις διαφορετικού νομίσματος και δεν ταιριάζουν γιατί έχουν άλλο λόγο ύπαρξης.Πώς η ζωή είναι ένα παιχνίδι που απαιτεί θυσίες, είναι άδικη, γίνεται πολλές φορές εχθρός και τροχοπέδη στα όνειρα μας.Όλες αυτές οι σκέψεις δεν πέρασαν ούτε επιδερμικά στο γράψιμο και δεν ξέρω αν μ'αρεσει να τις βγάζω εγώ ή να τις δίνει έτοιμες ο κάθε συγγραφέας,νομίζω κάπου στη μέση είναι το σωστό.Ωραίες περιγραφές των τόπων, Σαντορίνης και Αθήνας το καλοκαίρι...Εντάξει...διαβάζεται χωρίς δυσφορία κι αυτό αρκεί....
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι