"Η σκούνα λεγόταν "La Buena Ventura" (Η καλή τύχη) - ένα όνομα που μπορεί στη στεριά να μην είχε τόση βαρύτητα, αλλά στη θάλασσα, διβάρι δεισιδαιμονιών, θεωρούνταν γούρι. Δεν ήταν λίγες οι φορές που, ενώ προμηνύονταν μανιασμένες καταιγίδες, η μαγεία του εξανέμιζε το φόβο της καταστροφής. Καμία ναυτική προσευχή δεν είχε πιο τονωτικές ιδιότητες, καμία μαγγανεία δε σε προδιέθετε σε τόση αισιοδοξία. Όσο κι αν η θάλασσα μεταμορφωνόταν σε μια τεράστια κι αχόρταγη φαγάνα, όσο κι αν ο άνεμος έβαζε τα πιο τρομερά δυνατά του, όσο κι αν ο θάνατος ζητούσε το αίμα μας μέσα από τα νερά του ερέβους, όσο κι αν βρυχόταν ο τυφώνας, κανείς πάνω στο πλοίο δεν τα \'χανε."

Χρησιμοποιώντας με υποδειγματικό και ακριβή τρόπο μια γλώσσα τόσο λόγια όσο και λαϊκή, κατέχοντας σε βάθος την τεχνική του εσωτερικού μονολόγου και γνωρίζοντας άριστα το χώρο και το χρόνο όπου κινούνται οι ήρωές του, ο Σέρπα ιστορεί τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν οι κουβανοί ναυτικοί στα χρόνια πριν από την επανάσταση που έφερε τον Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία. Η ζωή ήταν σκληρή κι ανάγκαζε τους άντρες να γίνονται πειρατές, προαγωγοί γυναικών, δουλέμποροι ή λαθρέμποροι αλκοόλ προς τις ακτές των πολύ κοντινών και ελκυστικών ΗΠΑ τα χρόνια της ποτοαπαγόρευσης.

Το "Λαθρεμπόριο" εκδόθηκε το 1938, απέσπασε τα εγκώμια των σημαντικότερων διανοουμένων της εποχής του, κι έκανε τονΈρνεστ Χέμινγκουέι να αναφωνήσει το (ιστορικό, πλέον): "Είστε ο καλύτερος μυθιστοριογράφος της Λατινικής Αμερικής".