Ο χιλιανός συγγραφέας, σε ένα πολύ προσωπικό έργο. Βασισμένο στον καθαρά λατινοαμερικάνικο τρόπο γραφής και σκέψης, μακρόσυρτο, ψυχεδελικό, υπνωτικό, γεμάτο στρώματα πληροφοριών, αλληλένδετα όχι πάντα σε πρώτο επίπεδο λογικής και ορθολογισμού αλλά με συνοχές που έχουν αναφορές στο καλλιτεχνικό ασυνείδητο της λογοτεχνίας και κύρια της ποίησης, πιο συγκεκριμένα αυτής της Λατινικής Αμερικής, παρουσιάζει μια φανταστική ιστορία, με αναφορές στην ιστορία της ποίησης στην ήπειρο του αλλά και ταυτόχρονα ένα αυτοβιογραφικό έργο για τις αναζητήσεις του και μια κοινωνική περιγραφή της ζωής των μποέμ και των λούμπεν του Μεξικού τη δεκαετία του 70.

Με αφορμή την «ζωή» της κεντρικής ηρωίδας Αουξίλιο Λακουτύρ, μιας γυναίκας που είναι όπως θα αποκαλύψει η ίδια η μητέρα της Μεξικάνικης ποίησης, θα ταξιδέψουμε μαζί της, με τη γλαφυρή πένα του Μπολάνιο σε ένα σύμπαν, χτισμένο από λέξεις, που ξετυλίγονται στο χαρτί, ποιητές καταξιωμένους, που θα είναι ταυτόχρονα πάτρονες και υπηρέτες της και ποιητές εν τη γενέσει τους που θα γαλουχήσει, θα συντροφεύσει. Με τρόπο ονειρικό, βασισμένος στην καθοδήγηση του ασυνείδητου, ο Μπολάνιο, θα μιλήσει για την επιστροφή του στη Χιλή, την ωρίμανση του, για καταραμένους ποιητές του Μεξικού, την σχέση τους, με τον υπόκοσμο, την στρατιωτική επέμβαση στο Πανεπιστήμιο το 1968, την παλιά φρουρά των ποιητών που αγαπούσαν την Ισπανική και Βρετανική κλασική ποίηση, αλλά και τη νεότερη γενιά, που ζυμώθηκε στις φτωχογειτονιές και τα μπαρ, όσο και στις πανεπιστημιακές αίθουσες. Χαρακτήρες που ξεπηδούν, μέσα από τους κρυστάλλους του λυσεργικού οξέος, το πεγιότ και το φτηνό αλκοόλ, με σκέψεις, που ίπτανται της κοινής λογικής, του καθωσπρεπισμού και υπηρετούν την τέχνη και την ουσία των πραγμάτων.

Από το σπίτι της Λίλιαν Σέρπας, μούσας και ερωμένης των μεγάλων της Μεξικάνικης τέχνης, αλλά και του Τσε και του ερημίτη ζωγράφου γιού της Κόφφιν ως τη λεωφόρο Μπουκαρέλι μια γενιά ποιητών, συγγραφέων, που θυσιάστηκε για την τέχνη και τη ηδονή, περιγράφεται, μέσα από τον λόγο της μητέρας, αδελφής, συντρόφου τους, την υπαρκτά ανύπαρκτη Αουξίλιο Λακουτύρ. Ένα βιβλίο, που πίνεται σαν μπουκάλι από αψέντι, σε ένα μπαρ, με διαλόγους καλλιτεχνών, κάπνα από τσιγάρα και ταξίδι στις εσχατιές της γνώσης και της ομορφιάς. Λατινοαμερικάνικα αντισυμβατικό, σε παγιδεύει σαν την κινούμενη άμμο, του έλους και σε ρουφά, αργά, βασανιστικά σε ένα παιχνίδι, που οι λέξεις ρέουν, όπως το βρόμικο νερό στις υδρορροές, του παλιού κέντρου σε μια πόλη, που όταν τα νυχτερινά φώτα ξεθωριάζουν, δεν έχεις θέση και περιφέρεσαι περιμένοντας το πρώτο σκοτάδι. Το «φυλαχτό» είναι μια προσωπική αυτοβιογραφία αλλά και μια λατινοαμερικάνικη ιστορία ζωντανών φαντασμάτων, που θα αγγίξει τον καθένα μας, που η ζωή του, έχει καταφέρει να μην είναι έρμαιο των αδυσώπητων καθημερινών αριθμών. Εθιστικό, ονειρικό, δύσκολο αλλά γεμάτο γεύσεις από μια κουλτούρα, που είναι πέρα από σύνορα και χρόνο, μιλά σε όποιον αγαπά τον γραπτό λόγο, το ταξίδι και την αναζήτηση. Μπολάνιο στα καλύτερα αλλά και στα πιο δύσκολα του.

http://www.rockyourlife.gr/roberto-bolano-to-fylachto/