Ο μόνος τρόπος να ανακαλύψουμε τα όρια του εφικτού, έγραψε κάποτε ο Arthur C. Clarke, είναι να τα υπερβούμε αναζητώντας το ανέφικτο. Αυτό φαντάζει απόλυτα ταιριαστό στην σύγχρονη Γενετική γενικώς, και ιδιαίτερα στην πλέον προβεβλημένη -αλλά και περισσότερο διαφιλονικούμενη- δυνατότητά της, την κλωνοποίηση ανθρώπων.

Σε συζητήσεις που αφορούν ζητήματα προκλητικά και αμφιλεγόμενα όσο η κλωνοποίηση ανθρώπων είναι εύλογο να εμφιλοχωρούν μεταξύ άλλων αστήρικτες κινδυνολογίες, συναισθηματικές κραυγές και απόπειρες εύκολου εντυπωσιασμού. Το βιβλίο αυτό, κρατώντας απόσταση από προσεγγίσεις τέτοιου είδους, επιλέγει να εστιάσει με νηφαλιότητα στα δικαιώματα του ανθρώπου και του ηθικού προσώπου, και αποπειράται να διερευνήσει τον βαθμό στον οποίον ορισμένα από αυτά ενδέχεται είτε να πληγούν, είτε να προαχθούν στην περίπτωση που η κλωνοποίηση ανθρώπων περάσει από το στάδιο της δυνατότητας σε αυτό της εφαρμογής. Συγκεκριμένα εξετάζεται το εάν και κατά πόσον η κλωνοποίηση ανθρώπων θα προήγαγε το δικαίωμα στην ελευθερία της επιστημονικής έρευνας και το αντίστοιχο στην αναπαραγωγική ελευθερία, καθώς το εάν και σε ποιον βαθμό θα μπορούσε δυνάμει της κλωνοποίησης να θιγεί το δικαίωμα του κλώνου στην μοναδικότητα, στην άγνοια της γενετικής του κατασκευής και στο ανοικτό μέλλον του.