Στον παρόντα τόμο επεχείρησα σε διάλογο με τους ερμηνευτές του παρελθόντος και του παρόντος να ερμηνεύσω όσα αναφέρουν για την παιδική ηλικία του Ιησού οι ευαγγελιστές Ματθαίος και Λουκάς στην Εισαγωγή των Ευαγγελίων τους.
Έχω την πεποίθηση ότι η ορθή ερμηνεία προϋποθέτει δύο τινά: αφενός το ερώτημα τι ήθελαν οι συγγραφείς με τα κείμενά τους να διακηρύξουν στην εποχή τους – τα ιστορικά συστατικά της Ερμηνείας. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Το να αφήσουμε δηλαδή το κείμενο στο παρελθόν και έτσι να το εγκαταλείψουμε σε κάτι που έχει γίνει παρωχημένο. Το ερώτημα του καλού ερμηνευτή πρέπει να είναι το εξής: Είναι αληθινό αυτό που έχει ειπωθεί; Με αφορά; Και εάν ναι, πώς; Σε ένα κείμενο όπως το βιβλικό, του οποίου σύμφωνα με την πίστη μας ο έσχατος και βαθύτερος συγγραφέας είναι ο ίδιος ο Θεός, αναντίρρητα μέρος της ερμηνείας είναι το ερώτημα αναφορικά με το παρόν του παρελθόντος. Με αυτόν τον τρόπο δεν περιορίζεται η σοβαρότητα της ιστορικής αναζήτησης αλλά εξυψώνεται.
Υπό αυτή την έννοια επιχείρησα να οδηγηθώ σε διάλογο με τα κείμενα. Εν προκειμένω έχω τη συνείδηση ότι αυτός ο διάλογος του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος δεν μπορεί να εξαντληθεί και ότι κάθε ερμηνεία υπολείπεται του μεγαλείου του βιβλικού κειμένου. Ελπίζω ότι αυτό το μικρό βιβλίο παρά τα όριά του μπορεί να βοηθήσει πολλούς ανθρώπους καθ’ οδόν προς τον Ιησού και με τον Ιησού.
Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’