Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ του βιβλίου στο «Βιβλιοπωλείο ΠΟΛΙΤΕΙΑ».
Το Βιβλίο στη Βιβλιοθήκη μου
ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ του βιβλίου στο «Βιβλιοπωλείο ΠΟΛΙΤΕΙΑ».
Και γύρω τους η θάλασσα
Μυθιστόρημα
Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα >> Κυκλοφορεί
Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.
Σύνδεση Τώρα

  3
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
21-03-2019 20:43
Υπέρ  Ευχάριστο
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Πολύ δυνατό βιβλίο με ενδιαφέροντα τρόπο γραφής
  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
27-05-2018 13:25
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ανατρεπτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
18-04-2017 21:29
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Ευχάριστο, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή
Κατά  
Σε λίγες μόνο φράσεις, η Αφροδίτη μου έδωσε ήχο, εικόνα και συναίσθημα μαζί! Υπέροχος συνδυασμός!

Περισσότερα εδώ: http://bookniagr.blogspot.gr/2017/04/blog-post_70.html
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
08-12-2016 01:59
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πλούσια πλοκή
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
03-10-2016 10:31
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή
Κατά  
Ομολογουμένως ένα υπέροχο βιβλίο που κυλάει γρήγορα χωρίς να κάνει "κοιλιά" σε κανένα σημείο. Πολύ ωραία και κατανοητή γραφή, με κέρδισε πολύ καθώς ήταν και η πρώτη μου επαφή με την συγγραφέα.

Μου άρεσε πολύ που δεν υπήρχε ένας κεντρικός ήρωας στην ιστορία, πολλοί χαρακτήρες, με πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες γύρω από την ζωή τους, ήρωες που τους λατρεύεις και ήρωες που τους σιχαίνεσαι!
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Συναρπαστικο
  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
24-06-2016 22:22
Υπέρ  Συναρπαστικό, Πρωτότυπο, Ευχάριστο, Πλούσια πλοκή
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  3
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
17-01-2016 13:42
Υπέρ  Ευχάριστο
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
19-11-2015 01:45
Υπέρ  Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ανατρεπτικό
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
11-10-2015 04:43
Υπέρ  Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πλούσια πλοκή
Κατά  
Πολυ ωραια και η γραφη!!!!
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
28-09-2015 01:08
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει
Κατά  
Το διάβασα δίπλα στη θάλασσα. Έχοντας στα αυτιά μου τον ήχο των κυμάτων. Όμως τίποτα δεν θα άλλαζε αν τύχαινε να το διαβάσω ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί στην πολύβουη Ομόνοια. Γιατί απλά η Αφροδίτη Βακάλη σε παίρνει απ΄όπου και να βρίσκεσαι και σε μεταφέρει με την εξαιρετική γραφή της, στα μέρη που επιλέγει εκείνη να στήσει την ιστορία της.

Και είναι η ιστορία πολύ δυνατή με ήρωες να τη στηρίζουν σε κάθε στροφή, σε κάθε παράγραφο, σε κάθε πρόταση του βιβλίου. Η Αννεζώ, η Φρασκούλα, ο Κωνσταντής, η ατίθαση Μαρία, ο καιροσκόπος Νικόλας, ο γιατρός Βαρανάκης, σε κρατούν δέσμιο της μοίρας τους, της πορείας τους, των σκέψεών τους, των επιθυμιών τους, που αναλύονται χωρίς ούτε μία λέξη περιττή, με φράσεις αλλού σκληρές και αλλού γεμάτες λυρισμό από τη συγγραφέα.

Το τέλος για άλλους ήρωες καλό, για άλλους απρόσμενο, με τούτο το τελευταίο να αιωρείται με το κλείσιμο του βιβλίου...

Ένα βιβλίο ξεχωριστό από μια ξεχωριστή συγγραφέα που σίγουρα έχει ακόμη πολλά να δώσει στον χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας.

Μ.Κ.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Ένα απολαυστικό βιβλίο που με δυσκολία το αφήνεις από τα χέρια σου.
  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
03-09-2015 12:35
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
28-07-2015 00:00
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
10-06-2015 07:28
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Το λάτρεψα !!!!!
  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
23-05-2015 22:48
Υπέρ  Καθηλώνει
Κατά  
Η κα Βακάλη έχει ένα απίστευτο ταλέντο να δομεί τόσο καλά τους χαρακτήρές των βιβλίων της ώστε να σε παρασέρνει μαζί τους. Σε αυτό το βιβλίο τους αγάπησα όλους, τη Φρασκώ, την Αννεζώ, τον πονεμένο Παντελή, τον Κωνσταντή (τι γοητευτικός χαρακτήρας!!), την ατίθαση Μαρία και τον άτυχο Μανώλη.

Όλο υπέροχο μα δεν μπορώ παρά να σταθώ σε τούτο "... χέρια εραστών που ψάχνοντα και βρίσκονται στο χρόνο. Αρρηκτα δεμένοι, ενωμένοι με μυστικούς, μ'απόκρυφους δεσμούς. Ψυχές που χάνονται και βρίσκονται ατέλειωτες φορές μέσα στο τώρα και στο πάντα. Μέσα στο αύριο και στο χθες. Και υπάρχουν μόνο τις στιγμές που συναντιούνται. Η υπόλοιπη ζωή τους ενα πέρασμα, μια σύντομη ανάσα μέσα στο χρόνο τον ρευστό. Διάλειμμα μέχρι να βρεθούν ξανά μαζί. Να υπάρξουν πάλι. Να ζήσουνε για λίγο αληθινά."

...... θέλω κι άλλο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
18-05-2015 07:59
Υπέρ  Συναρπαστικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή
Κατά  
Πολύ ωραία γραμμένο βιβλίο, εξαιρετική η σύνταξη των προτάσεων που χρησιμοποιεί η κ. Βακάλη. Και η ιστορία πάρα πολύ όμορφη. Χωρίς να πλατειάζει δίνει όλα τα γνωρίσματα του χαρακτήρα των ηρώων της και σε τοποθετεί στον χώρο. Επίσης χωρίς να κουράζει ή να "εκβιάζει" σου μεταδίδει συναισθήματα. Το "έζησα" το βιβλίο, μπράβο στην συγγραφέα.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  2
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
09-05-2015 14:58
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
06-05-2015 22:01
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Καθηλώνει
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
11-04-2015 01:43
Υπέρ  Συναρπαστικό, Γρήγορο
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
02-04-2015 23:38
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
11-03-2015 09:01
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Ευχάριστο, Γρήγορο
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
11-03-2015 09:00
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Ανατρεπτικό, Γρήγορο
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
03-03-2015 21:25
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Γρήγορο
Κατά  


Είναι το πρώτο βιβλίο της κας Βακάλη που διάβασα και μπορώ να πω ότι με κέρδισε.Πάρα πολύ καλή η πρώτη προσπάθεια της συγγραφέως.Ωραία πλοκή με ένα ωραίο γραπτό λόγο και με έντονη λυρικότητα.Μια ιστορία που η συγγραφέας επικεντρώνεται στην κοινωνική ζωή εκείνης της εποχής με τα ήθη,τα έθιμα,τις συνήθειές τους.Ένα ταξίδι με πολλά θαλασσινά στοιχεία και εσωτερικά και εξωτερικά.Έρωτες,πάθη,ερινύες,λάθη παίζουν σημαντικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων που έχουν άμεση επαφή με την θάλασσα και συνεπώς διαμορφώνει την ψυχολογία τους.Περιγραφές και εικόνες αποτυπώνονται στην μνήμη του αναγνώστη με το πέρας του βιβλίου.



Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
02-12-2014 14:46
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Ευχάριστο, Γρήγορο
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
13-11-2014 16:32
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Καθηλώνει
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  3
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
07-10-2014 19:12
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
12-06-2014 11:09
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Γρήγορο
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
27-01-2014 09:57
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό
Κατά  
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Η Αλκυόνη Παπαδάκη του 21ου αιώνα.
  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
02-12-2013 19:13
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή
Κατά  
Η Αλκυόνη Παπαδάκη του 21ου αιώνα μας συστήνεται χωρίς τυμπανοκρουσίες και κομπορρημοσύνη. Απλώς (;) γράφει για έναν μικρόκοσμο ενός αιγαιοπελαγίτικου νησιού με τα πάθη του, τους έρωτες, τα μίση, το κουτσομπολιό, την αγνότητα και το μίσος. Και μόλις κλείσετε το βιβλίο θα μυρίσετε γύρω σας την αρμύρα της θάλασσας και της προδοσίας, θα νιώσετε το δροσερό αεράκι του μελτεμιού και της λύτρωσης. Ένα βιβλίο που θα το αναπολείτε συχνά. Έχω σοκαριστεί από το υπέροχο γράψιμο, από τη λυρικότητα και την ποιητικότητα της γραφής, από τις ιστορίες και την κορύφωσή τους, από το πάθος και το έλεος των χαρακτήρων. Και είναι η πρώτη εμφάνιση της συγγραφέως!

Σ' ένα νησί των Κυκλάδων. Παναγιώτης Καρατζάς, ναυτικός, επιστρέφει από ταξίδι με τον κολλητό του, Κωνσταντίνο. Η σχέση του με τη γυναίκα του δεν πάει καλά, είναι ψυχρή και απόμακρη. Τρομάζει όταν βλέπει την έφηβη πια κόρη της, Αννεζώ, να της μοιάζει τόσο και αρχίζει να φαντασιώνεται μαζί της πράγματα που του λείπουν από τη μάνα της. Έντρομος και ντροπιασμένος, την παντρεύει άρον άρον με τον Κωνσταντή.

Ο γιατρός Βαρανάκης φτάνει στο νησί με μια ιστορία από το παρελθόν που τον στοιχειώνει. Γνωρίζει τη Μαρία και αυτό είναι η καταστροφή του. Η Μαρία είναι ελεύθερο πουλί, δεν δεσμεύεται με κανέναν, είναι η "Στέλλα με τα κόκκινα γάντια" του νησιού. Στο μάτι την έχει βάλει και ο Νικόλας, εγωκεντρικός, καιροσκόπος, ατίθασος, ερωτύλος. Παντρεμένος με μια αδύναμη στο χαρακτήρα κοπέλα, εποφθαλμιώντας μόνο την περιουσία της. Γίνεται πατέρας και νιώθει τη θηλιά να σφίγγει γύρω του. Πνίγεται! Διέξοδος το ποτό και το ξυλοφόρτωμα της γυναίακς του. Και η Μαρία! Αχ, η Μαρία, ένα ελεύθερο πουλί που δεν κλειδώνεται σε κλουβιά. Και ο Νικόλας τη θέλει! Μέχρι τέλους! Συγκλονιστικές οι τελευταίες σκηνές και κυίως η αντίδραση της γυναίκας του Νικόλα!

Και γύρω τους κι άλλοι χαρακτήρες και γύρω τους η θάλασσα. Μου είναι αδύνατον να σας περιγράψω πόσο έντονα και πόσα πολλά συναισθήματα γεννάει αυτό το βιβλίο. Οι γυναίκες δε γνωρίζουν από έρωτες και χάδια, δεν ξέρουν να κουμαντάρουν τον άντρα. Οι άντρες αδιαφορούν για τις γυναίκες τους ως άνθρωποι και χαρακτήρες, τους συμπεριφέρονται σα ζώα. Λίγοι έχουν το σθένος να τις πλησιάσουν, να τις αγαπήσουν, να συζητήσουν μαζί τους. Από τις ωραιότερες ιστορίες η Αννεζώ και ο Κωνσταντής, πώς ξεκίνησαν από αγάπη και αιδώ νιόπαντροι να μην αγγίζουν ο ένας τον άλλον, να θεωρούν ο ένας τον άλλον υπεύθυνο κι όμως με το πέρασμα του χρόνου και την εγκατάλειψη της ατολμίας, πλησίασαν κοντά, πιάστηκαν χέρι χέρι, μίλησαν, αγαπήθηκαν, έκαναν έρωτα.

Ήθη και έθιμα του χωριού, καθημερινές συνήθειες, τρισδιάστατοι χαρακτήρες, ένας σφιχτός κλοιός στενά δεμένος γύρω τους και ο αναγνώστης δεν μπορεί να ανασάνει παρά μόνο όταν τελειώσει το βιβλίο. Και πάλι όμως θα τον στοιχειώνει για καιρό η ανάμνηση αυτού του βιβλίου, η απόδοση των χαρακτήρων, το υπέροχο γράψιμο. Τι να πω, τα λόγια έιναι πραγματικά περιττά. ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Και όχι σε μέσα μεταφοράς ή εκτός σπιτιού, θέλει το χρόνο του και το χώρο του, αδειάστε το μυαλό σας από τις έγνοιες, ξεφυλλίστε το, ζήστε το!

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα (δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω!):

"Αυτός, που δεν τον τρομάζανε φουρτούνες και μποφόρια, φοβόταν ν' αντικρίσει τη Φρασκούλα. Τον παίδευε ο καημός να τη ζητά, να μην την έχει. Γωνιά γωνιά είχε ψάξει τα μάτια της να βρει την αγάπη της, μα εκείνα άδεια. Τίποτα δεν μπορούσε να της καταλογίσει, να την ψέξει για κάτι. Σ' όλα ήταν σωστή, σ' όλα όπως έπρεπε. Το βλέμμα της όμως δεν είχε έρωτα, δεν είχε φλόγα. Σβηστό. Κι ο Παναγής χανόταν στο σκοτάδι...Βαθιά στο στήθος, δειλά, τολμούσε και γεννιόταν μια ελπίδα, η ελπίδα, που από παντού, απ' το τίποτα, κι απ' το παράλογο ακόμη, έχει τη δύναμη να ξεπροβάλει. Τι κι αν γνωρίζει το μυαλό, πιο δυνατή απ' τη γνώση εκείνη" (σελ. 22).

"Άκουγε φλιτζάνια να κροταλίζουν και πιατάκια, τις υπηρέτριες να μεταφέρουν δίσκους με γλυκά, καφέδες, τσάγια. Άκουγε χάχανα, το θόρυβο που κάνουν οι γυναίκες σα μαζεύονται και συζητούν τον άντρα" (σελ. 26).

"Ένα τσούρμο άντρες μες στον καφενέ, της θάλασσας και της στεριάς. Διαφορετικοί σε όλα και τόσο όμοιοι. Όλοι με την ίδια σκέψη, την ίδια ανάγκη. Και ο καημός πάντοτε ένας. Η γυναίκα. Η δική τους ή άλλη. Μα πάντα η γυναίκα. Απ' αυτή φεύγουν και σε αυτή γυρνάνε. Αυτή τους φέρνει στη ζωή, αυτή τους συντροφεύει κι αυτή τους κλείνει τα μάτια. Η ζωή τους όλη ένας κύκλος και στη μέση πάντα αυτή. Το κέντρο του κόσμου τους. Τίποτα πέρα απ' αυτή. Τίποτα χωρίς αυτή. Το ξέραν, κι όσοι ήταν μες στον καφενέ και οι άλλοι, όσοι δεν ήταν. Όλοι οι άντρες το ξέρουν. Βαθιά στην καρδιά τους το νιώθουν και τους τρομάζει. Προσπαθούν πάντα να το ξορκίσουν, με χωρατά, με κρασί, με το μαχαίρι. Ανάλογα την περίσταση. Μα το ξέρουν καλά" (σελ. 92-93).

"-Μετρημένες τις έχεις τις μπουκιές μας; Βάλε κάτι παραπάνω στην κατσαρόλα! Άνθρωποι είμαστε, μπορεί να λαχταρήσουμε μια πιρουνιά ακόμη!" (σελ. 101).

"Μόνο όσοι αγαπήσαν ξέρουνε τη γεύση του πρώτου φιλιού. Οι άλλοι ελπίζουνε, μονάχα, να τη μάθουν. Κι ήταν το πρώτο φιλί και για τους δύο. Τους τάραξε, τους τρόμαξε η αίσθησή του. Νιώσαν πως άνοιξε μια πόρτα κάπου. Μα δεν τολμήσανε να τη διαβούνε. Ο καθένας με τους δικούς του φόβους, την κλείσανε απαλά και υποχωρήσανε. Όμως,

γνωρίζανε καλά την ύπαρξή της τώρα" (σελ. 137).

"Κι έτσι, περνούσανε οι μέρες κι έμενε εκείνος σιωπηλός. Ανείπωτες στοιβάζονταν στο στόμα του οι λέξεις κι έρχονταν κι άλλες κι άλλες, δίχως να βρίσκει εκείνος το κουράγιο τα χείλη του ν' ανοίξει, να τις φτύσει, ν' ανακουφιστεί. Και όπως ήταν μπουκωμένες τόσες λέξεις, ένιωθε ώρες ώρες πως πνιγόταν. Κι έπινε το κρασί του μονορούφι, μήπως και καταφέρει, αφού δεν μπόραγε να τις προφέρει, να τις καταπιεί" (σελ. 142).

"Μείναν για λίγο σιωπηλοί. Δυο άντρες, δυο γυναίκες, χίλιες σκέψεις. Να τους ενώνουν τόσα. Και ακόμη περισσότερα να τους χωρίζουνε. Τα αισθήματα σωστά, τα πρόσωπα όλα λάθος. Η αγάπη έπαιζε σκληρό παιγνίδι. Άτακτος ο μικρός θεός, ο Έρωτας. Απάνθρωπος, τους τυραννούσε. Σαϊτεμένους λάθος. Στα σίγουρα γελούσε και διασκέδαζε μαζί τους" (σελ. 267).

"Ένα μικρό καρφάκι, που ίσως καποτε χρησίμευε σε κάτι, τώρα γυμνό και μόνο, μια ασήμαντη παραφωνία, ένα μικρό σημάδι, μαύρο. Χαμένο μες στ' απέραντο λευκό του τοίχου. Κι όμως ήταν εκεί. Επέμενε να υπάρχει. Να σπάει εκείνη την ασπρίλα με τη μικρή, τη μαύρη ύπαρξή του. Τιποτένιο. Ακίνδυνο και ξεχασμένο. Μα η μυτερή του άκρη, άφαντη στα μάτια ολωνών, ήταν βαθιά μπηγμένη στη σάρκα αυτού του τοίχου. Το πέτρινο το σώμα, ορθό παρά τον πόνο, στεκόταν πληγωμένο. Παντοτινά σημαδεμένο, αμίλητο. Μ' ένα καρφί στα στήθια" (σελ. 281).

"Λες κι ήταν η αγάπη ψίχουλα, να τα τινάξει τάχα απ' το τραπέζι. Να φύγουν, να χαθούνε. Κι έπειτα χαρωπή, να στρώσει πάλι. Στον Κυριάκο να στρώσει. Να μπει μες στην καρδιά της, να φάει και να πιεί!" (σελ. 306).

"Με τους καημούς τόσων και τόσων ήτανε το χώμα τούτο ποτισμένο. Ήξερε, είχε δει πολλά. Και είχε μνήμη, τη δική της μνήμη, ετούτη εδώ η μικρή, η λευκή γωνιά του Αιγαίου" (σελ. 353).

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Το ανταλλάσσουν 3
Όλες οι σχέσεις του βιβλίου
Το ακολουθούν
4
Το έχουν
32
Το θέλουν
15
Αγαπημένο τους
5
Το δανείζουν
0
Το δάνεισαν
0
Το δανείστηκαν
2
Το διάβασαν
43
Το διαβάζουν
0
Το χαρίζουν
0
Το ανταλλάσσουν
3
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα