Είναι ένα πάρα πολύ καλά δομημένο και γραμμένο μυθιστόρημα!Η πλοκή του καθηλώνει τον αναγνώστη που σε συνδυασμό με την υπέροχη πένα του συγγραφέα,δεν θέλει να χάσει στιγμή από τα γεγονότα!!!!Κατά την προσωπική μου άποψη,είναι Υπέροχο!!!!!!

Το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα «Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΛΕΙΠΕ» είναι μια εξαιρετική και καλογραμμένη «κινηματογραφική ιστορία» που ο αναγνώστης την απολαμβάνει σαν να βρίσκεται το σούρουπο σε ένα θερινό σινεμά ελληνικού νησιού.

Κεντρικοί ήρωες της ιστορία είναι η Αγάπη, η Πατρίδα, οι Άνθρωποι, η Ζωή, οι Αποφάσεις τους, η Μοίρα τους. Οι κόκκινες μπουκαμβίλιες σκορπούν το μεθυστικό τους άρωμα στις μνήμες μας και οι τοπικές λιχουδιές μας γυρνούν πίσω στα ανέμελα παιδικά χρόνια.

Όσοι από εμάς τα έζησαν ανέμελα. Μακριά από τον πόλεμο, το μίσος, τα μυστικά, τις κατάρες, τον πόνο και την τραγική απώλεια. Οι ήρωες του βιβλίου όχι. Ζουν καρέ – καρέ όλα τα παραπάνω, είτε φυσικά είτε μέσα από τις εξιστορήσεις των συγγενών τους. Βιώνουν και πολλά περισσότερα, αλλά ταυτόχρονα εμπλέκονται και σε μια ιστορία αγάπης αγνή, άδολη και προπάντων γενναία.

Η αγάπη για την πατρίδα και τη γυναίκα ανθίζει σε άγουρα κορμιά και σε ηρωϊκές ψυχές και ριζώνει βαθιά μέσα στην ψυχή τους.

Μα η τιμή πάντα θα προηγείται της αγάπης.

Τις αδικίες και το ανάθεμα, το πεπρωμένο φροντίζει να τις αποκαταστήσει την καταλληλότερη στιγμή, εκεί, στον τόπο που γεννήθηκαν και που οι μνήμες ήταν τόσο σκληρές που έπρεπε να εγκαταλείψουν.

Στο δύσκολο σταυροδρόμι των αποφάσεων, οι επιθυμίες, το καθήκον και ο όρκος μπερδεύονται κουβάρι και οι αποφάσεις δεν παίρνονται εύκολα. Η Μοίρα λυτρωτικά επεμβαίνει, αποφασίζει για όλους τους παρόντες και τους μελλοντικούς απογόνους.

Καταραμένοι και ευλογημένοι γίνονται το ίδιο πρόσωπο και θύτες και θύματα αλλάζουν γνώμη όταν ανοίγουν οι διαθήκες της Αγάπης, της Πίστης και της Αφοσίωσης.

Ο Έρωτας πάντα είναι γενναιόδωρος και δίνει μια ύστατη ευκαιρία στην ιστορία του να επαναληφθεί και να διαδραματιστεί με το σωστό τρόπο και τα σωστά πρόσωπα αυτή τη φορά.

Μόνο στη Σπηλιά της Σιωπής λέγεται η εκκωφαντική αλήθεια και ο συγγραφέας στα κινηματογραφικά βραβεία αποσπά την πρωτιά παίρνοντας άξια αυτό του διευθυντή φωτογραφίας και συναισθήματος!

Φουσταλιεράκη Μαρία

9/8/2015

Το διάβασα μέσα σε δύο μέρες!!!Συγκλονιστική ιστορία γεμάτη ένταση και πάθος από ένα μεγάλο έρωτα!!!Ενα βιβλίο που σε καθηλώνει αλλά και σε σοκάρει η αγριότητα των ανθρώπων....