Η «Συμφωνία» του Μάριου Καρακατσάνη είναι ένα βιβλίο μυστηρίου/τρόμου αφιερωμένο σε ένα δεύτερο πρόσωπο, σε όλες τις δεύτερες ευκαιρίες που αναζητήσαμε με θάρρος στη ζωή και σε όλες τις δεύτερες ζωές που τολμήσαμε ή δεν τολμήσαμε να ζήσουμε.

Είναι επίσης μια ευφάνταστη ιστορία για ιάσεις πονεμένων ψυχών με πολύτιμα ανταλλάγματα και για αναζητήσεις εσωτερικές και εξωτερικές ενός υπαρκτού, αλλά και ενός κόσμου σκιών που περιβάλλει τους πρωταγωνιστές.

Είναι μια λευκή πιστωμένη επιταγή υποσχέσεων που δόθηκαν εν θερμώ και αθετήθηκαν για μια στιγμή.

Ο μαέστρος-συγγραφέας διευθύνει μια Συμφωνία από μουσικά όργανα με παραμορφωμένες συνειδήσεις και μνήμες τα οποία παίζουν σε δεκάδες παράλληλες πραγματικότητες μια εκκωφαντική και παράφωνη σε συχνότητα Σονάτα, αφιερωμένη στο Καλό, στην Κάθαρση και στην Αγάπη.

Η ικανότητα του συγγραφέα να αποδομεί με φυσικότητα τις αποφάσεις, τα διλλήματα, αλλά και τις ψυχές των ηρώων του και να μας τα προσφέρει με γενναιοδωρία σε ασημένιο δίσκο σαν ευγενικός οικοδεσπότης, είναι μοναδική και φέρει πλέον την προσωπική του σφραγίδα.

Η ανθρώπινη ύπαρξη γίνεται βορά στο αχόρταγο Κακό, αλλά και το Κακό γίνεται μακάβρια τροφή φωτεινών υπάρξεων, στροβιλισμένα αγκαλιά και τα δύο σε ένα αέναο φαύλο χορό ζωής και θανάτου.

Το μυαλό με οδηγό το ένστικτο συχνά πλησιάζει προς το δρόμο της κατανόησης και της λύτρωσης και εκεί αγγίζει τις καυτές διαστάσεις μιας εξωπραγματικής φαντασίας.

Ο ανίερος πόνος που προκαλεί η δύναμη της ελεύθερης βούλησης μας οδηγεί σ' ένα Λούνα-Παρκ με εκτυφλωτικά φώτα, καθηλωμένους, χωρίς ζώνες ασφαλείας, μέσα στο τρενάκι του τρόμου, στην πιο επικίνδυνη κορυφή της διαδρομής.

Και εκεί το δίλημμα γίνεται πλέον ξεκάθαρο.

Ή τηρείς μια απλή συμφωνία με ξεκάθαρους όρους για μία και μοναδική φορά γνωρίζοντας τις συνέπειες ή ο Χρόνος διαστέλλεται ανεξέλεγκτα, γίνεται ο ίδιος συνέπειες και ψάχνει με αγωνία τους ξεκάθαρους όρους για να συμμαχήσει μαζί τους και να βρει επιτέλους τη γαλήνη και την ισορροπία.

Το τέλος του βιβλίου σε βρίσκει να αντιλαμβάνεσαι πως οι φωτεινές εναλλαγές που σου τύφλωναν το οπτικό σου πεδίο από την αρχή της ανάγνωσης, προέρχονταν από το καλειδοσκόπιο ενός επίσης ευφάνταστου παιδικού παιχνιδιού.

Ένα εξαιρετικό βιβλίο που σίγουρα θα διαβαστεί απνευστί!

Συναρπαστικό Η ιστορία του Μάρτιν με συγκλόνισε Μπράβο Φίλε Μάριε

Απλά συναρπαστικό. Ο Μάρτιν ένας άνθρωπος τόσο βασανισμένος... τόσο ανθρώπινος... τόσο μεγάλη καρδιά. Ποιος στην θέση του δεν θα διάλεγε να κάνει το ίδιο. Ίσως να έχασε για λίγο τον δρόμο του αλλά το βρήκε πολύ νωρίς και χάραξε την δική του πορεία. Η Αφροδίτη... οκ στην αρχή μου την έσπασε αλλά στο τέλος με δικαίωσε.Ο πατέρας του... μια τραγική φιγούρα. Οι πράξεις του ίσως δικαιολογημένες ίσως και όχι. Αλλά ποιος μπορεί να το κρίνει;; Ούτε καν κάποιος που έχει περάσει από το κατώφλι όπου βρέθηκε και ο ίδιος. Η μητέρα του... δεν υπάρχουν λόγια... δεν θέλω να την κρίνω δεν έχω αυτό το δικαίωμα γιατί πολύ απλά είμαι μάνα και τα συναισθήματα μου είναι λίγο ανάμεικτα.Όσο αφορά το στόρι... απλά δυναμικό, με πολύ σασπένς, ακριβώς όπως το περίμενα. Κυλάει πάρα πολύ καλά και σε κάνει να μην θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου.Μπράβο Μάριε... έκανες καταπληκτική δουλειάΠεριμένουνε πως και πως για το επόμενο.