Στο εν λόγω συγγραφικό έργο εξετάζεται μια άκρως ενδιαφέρουσα θεματική, ανεξάρτητα από τις προσωπικές πεποιθήσεις του αναγνώστη. Ο Μηνάς Παπαγεωργίου εισάγει τον όρο ‘Μυθικισμό’ (Mythicism) στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα ρεύμα το οποίο ανθίζει στο εξωτερικό αλλά, παρά την ελληνική προέλευση της ονομασίας του, αποτελεί (προς το παρόν) αχαρτογράφητα νερά για την χώρα μας. Τουλάχιστον όσο αφορά τις δυνατότητες ακαδημαϊκής έρευνας, και τις προεκτάσεις που θα μπορούσε να πάρει.Η ουσία, όπως αναφέρει και ο Γ. Ιωαννίδης στον πρόλογο (α) του βιβλίου, είναι το ότι « […] ο Μυθικισμός, αν και αμφισβητεί την ιστορικότητα του ενσαρκωμένου Λόγου, δεν απορρίπτει την σημασία του, παρά την τοποθετεί στο πεδίο του μύθου.» Είναι πολύ σημαντική η βαθιά κατανόηση της συγκεκριμένης τοποθέτησης, ώστε να προσεγγιστεί το θέμα με ανοιχτό μυαλό και να πραγματωθούν οι σωστές ερευνητικές διεργασίες. Εξαιρετικός επίσης είναι και ο πρόλογος (β), εκ μέρους του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Στέφανου Α. Παϊπέτη.«Το Πρόβλημα της Ιστορικότητας του Ιησού». Ένας τίτλος που αφήνει ελάχιστα περιθώρια παρανόησης σχετικά με την θεματολογία του. Πρόκειται για μια ορθά δομημένη, καλογραμμένη έρευνα, με εύστοχες διατυπώσεις εκ μέρους του συγγραφέα, σαφή εισαγωγή, αναδρομή σε τεκμήρια της προγενέστερης έρευνας και παρουσίαση της δραστηριότητας του ρεύματος του Μυθικισμού. Ο κύριος κορμός της μελέτης αποτελείται από δώδεκα εκτενείς συνεντεύξεις, με Μυθικιστές και ειδικούς ερευνητές επί του θέματος από όλο τον κόσμο. Καλύπτονται ικανοποιητικά αρκετές πτυχές του θέματος. Το επίπεδο της διατύπωσης του κ. Παπαγεωργίου είναι εξαιρετικό, αν και αυτό δεν την καθιστά δυσνόητη. Σίγουρα, όπως σε κάθε δοκίμιο είναι καλό να υπάρχει ένα ανάλογο γνωστικό υπόβαθρο, και ίσως κάποιοι όροι χρήζουν διερεύνησης. Αλλά αυτό δεν καθιστά το ύφος του έργου επιτηδευμένο.Απόλαυσα πραγματικά την συγκεκριμένη έρευνα έως και τον συμπερασματικό επίλογο, καθώς προσφέρει τροφή για σκέψη και προβληματισμό, όπως και γνώση δυσεύρετη για τα ελληνικά δεδομένα.