μοντερνα αμερικάνικη λογοτεχνία
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
10-07-2016 19:28
Υπέρ Ενδιαφέρον, Πρωτότυπο, Πλούσια πλοκή
Κατά
Μοντέρνα αμερικάνικη λογοτεχνία, με έναν σημαντικό της εκπρόσωπο σε ένα ενδιαφέρον βιβλίο. Μια ιστορία, μέσα στην ιστορία, δύο συγγραφείς, ένας εν δυνάμει κ ένας καταξιωμένος συνδέονται από τα φοιτητικά τους χρόνια και επανασυνδέονται με τον εν δυνάμει, να αποτελεί μια ανάμνηση που ζωντανεύει και «στοιχειώνει» τον επιτυχημένο, μέσα από ένα έργο αυτοβιογραφικό.Ο Όστερ ως γνήσιος μοντέρνος Αμερικανός μυθιστοριογράφος, δεν χρησιμοποιεί την γραμμική αφήγηση, αλλά προτιμά την μέθοδο των στιβάδων, των διακοπών ανάμεσα στον αφηγητή και τον αφηγούμενο και την εναλλαγή των ρόλων. Με κεντρικό ήρωα τον Άνταμ Γουόκερ, έναν όμορφο πλην «χλιαρό» φοιτητή στη Νέα Υόρκη το 1967, μας περιγράφει την ιστορία της γνωριμίας του με τον Γάλλο επισκέπτη καθηγητή Μπορν και την φίλη του Μαργκό. Μια ιστορία, χαρακτήρων, που τα ηθικά διλήμματα και οι εναλλαγές ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, εναλλάσσονται. Κυκλοθυμικοί ήρωες, προσωπικότητες που αναγκάζονται να βγουν από την σπηλιά των φόβων τους και να αντιμετωπίσουν, τα απαθή και σκληρά χαρακτηριστικά, αμοραλιστών, πραγματιστών ηρώων, σαν τον Μπορν, τα πάθη γυναικών σαν την Μαργκό, αλλά και την ήρεμη και πρωτόβγαλτη Σεσίλ. Ένα μωσαϊκό χαρακτήρων σε μια Αμερική και Ευρώπη, που είναι σε αναβρασμό. Ο Ώστερ, δεν διστάζει να περιγράψει τα ταραγμένα χρόνια, συμβολικά σε ένα πρώτο επίπεδο, μέσα από την αντιπαράθεση του νέο συντηρητικού Γάλλου με τον Αμερικανό φιλελεύθερο φοιτητή (ο παλιός και ο νέος κόσμος, η αποικιοκρατία του παρελθόντος (Ευρώπη), με την αναδυόμενη (Η.Π.Α)). Κάνει τους υπαινιγμούς του για την ελευθερία των ηθών μέσα από τις σεξουαλικές προσεγγίσεις της συντρόφου του Μπορν αλλά και του ίδιου του Γουόκερ και δεν διστάζει να συνδέσει τον αμοραλισμό και την κρατική αισθητική και σύνδεση του δυτικού κόσμου, με τη βία, με το περιστατικό που θα είναι ο καταλύτης του βιβλίου, τη δολοφονία, ενός νεαρού μαύρου. Οι ισορροπίες με βάση το χρήμα και την εξαγορά συνειδήσεων που θα περιγράψει, θέτονται σε αμφισβήτηση από τον ιδεολόγο νεαρό όταν ένας φόνος θα κλονίσει τα πιστεύω του, την εμπιστοσύνη στον μοντέρνο Μεφιστοφελή του
Κάπου εδώ η μεταμοντέρνα άποψη, θα αλλάξει το πρόσωπο της συγγραφής, θα κάνει τον Γουόκερ από πρώτο πρόσωπο σε μια ιστορία αφηγητή, αυτοβιογραφικό πλέον χαρακτήρα μέσα από τα μάτια του συμφοιτητή του και η ιστορία του, θα αποκτήσει άλλη πορεία και θα την δούμε υπό διαφορετικό πρίσμα. Ο Ώστερ, τολμά και θίγει πλέον θέματα ταμπού για τον δυτικό κόσμο, όπως η αιμομιξία ο φόνος και η ύβρις, μέσα από μια ευαίσθητη προοπτική. Συνδυάζει το αστυνομικό και ηθογραφικό μυθιστόρημα, με την κοινωνική προσέγγιση του Κάρβερ και με μια ματιά διεισδυτική αποδομεί, το αμερικάνικο όνειρο και τον μεσοαστό, αφήνοντας τα πηγαία πάθη να εξέλθουν. Η ιστορία θα λήξει από την πλευρά του κεντρικού ήρωα, αλλά η συγγραφική μαεστρία του Ώστερ, θα μας δώσει μια συνέχεια, καθαρά ψυχολογικού γραφήματος, μέσα από τη ματιά του εν ζωή,συγγραφέα, φίλου του κεντρικού ήρωα. Η συνέχεια θα διαμειφθεί, μέσω των επιζησάντων,της Γαλλίδας φίλης του Γουόκερ, Σεσίλ,της αδελφής του Γκουίν. Θα ανατρέψει, χωρίς πειστικότητα, τον αφηγηματικό κορμό και θα δώσει μια λύση σολομώντεια, αλλά θα αφήσει το κύριο τμήμα του έργου, να παραμένει διττό. Φαντασίας αποκύημα ή ρεαλισμός που ξενίζει. Μας παρουσιάζει μια αυτοβιογραφία,για ήρωες εκ διαμέτρου αντίθετους, που ο Ώστερ, μεγεθύνει μέσα από τα μάτια των κοινών φίλων και συντρόφων, που θα είναι και οι τελικοί, αποδέκτες και ρυθμιστές της κληρονομιάς τους.
Ένα βιβλίο, που εξελίσσει παράλληλα το αστυνομικό μυθιστόρημα το κοινωνικό ηθογράφημα και την πολιτική καταγραφή μιας ταραγμένης εποχής, με ευγλωττία, συγγραφική δεινότητα και λιτότητα λόγου, αλλά όχι αισθημάτων. Μια αναφορά σε θέματα δορυφόρους, δευτερεύοντα, αλλά πάντα ενδεικτικά. Ζητήματα που δέσποζαν στην εποχή της απελευθέρωσης της δεκαετίας του 60, που οι ίδιοι οι συμμετέχοντες αρνούνται πλέον, στα χρόνια της χρυσής ωριμότητας. Βιβλίο, πλούσιο σε συναισθήματα, λιτό στο λόγο, μεταλλικό, με αίσθηση της συνοχής, της οικονομίας αλλά και της διεισδυτικότητας, αφού κάθε σκηνή, εξυπηρετεί το σύνολο αν και αυτόνομη και αποτελεί μέρος ενός σφιχτοδεμένου στοχασμού, στις ανθρώπινες αδυναμίες, το λάθος, την ύβρη και το θάρρος να επιζητήσει κανείς ενεργά, αλλά όχι πάντα επιτυχημένα την εξιλέωση.
http://www.rockyourlife.gr/paul-auster-%ce%b1%cf%8c%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82/
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι