Ένα χρόνο και κάτι, έχω το νέο βιβλίο, του πελεκάνου στα χέρια μου, στην αγγλική του έκδοση. Δυστυχώς πολλά πράγματα, δεν γίνονται, όπως και όταν τα θέλουμε. Η ανάγνωση του βιβλίου, των βιβλίων του συγκεκριμένου συγγραφέα, είναι για εμένα σαν να ακούω τη νέα δουλειά των LYNYRD SKYNYRD, DEEP PURPLE, NEW MODEL ARMY. Απαιτεί τη κατάλληλη ψυχική κατάσταση, γιατί πρόκειται, για μια μικρή αλλά πραγματικά, απολαυστική διαδικασία.

Αυτή τη φορά το έναυσμα, να προσπεράσει τα βιβλία που υπολείπονταν, ήταν η κυκλοφορία του σε Ελληνική μετάφραση. Έχοντας διαβάσει στην περίληψη, για τον νέο του ήρωα, τον Ελληνοαμερικανό και πάλι, ιδιωτικό ερευνητή, Spero Lucas, είχα την περιέργεια πως θα διαφοροποιούνταν. Το πρόσφατο ταξίδι μου στην Washington DC, το 2011, είχε δώσει ζωή και κάνει πραγματικά, τα τοπία που περιέγραφε. Έτσι αυτή την φορά, η εισαγωγή, στο βιβλίο μου φαίνονταν ακόμα πιο γνώριμη. Αυτό που με ξένισε ευχάριστα, ήταν οτι ο Πελεκάνος δημιουργεί έναν ηρώα, μοντέρνο, βασισμένο στα δικά του οικογενειακά βιώματα. Πατέρας και ο ίδιος υιοθετημένων παιδιών, διαφορετικών φυλών, που μεγαλώνουν όμως κοντά στην Ελληνική παράδοση, μας συστήνει τον Spero Lucas, πρώην πεζοναύτη με Ελληνική υπηρεσία στο Ιράκ, οπαδό της άθλησης, με επιτυχίες στο ωραίο φύλο και ελαχιστοποιημένη την εξάρτηση του από την κλασσική ηθική, όπου το καλό αποτελεί τον κύριο γενεσιουργό παράγοντα, για τις πράξεις και σκέψεις μας. Για τον νεαρό ήρωα, οτι δεν είχε να κάνει άμεσα με την βια, αλλά εξυπηρετεί τους σκοπούς του και τη ζωή της οικογένειας του, αποτελεί τον παράγοντα, που του δίνει το κίνητρο για να κινηθεί.

Μέσα από μια καλοστημένη ιστορία, ο ήρωας, βρίσκεται μπλεγμένο σε ένα παιχνίδι, μεταξύ εμπόρων ναρκωτικών, πρώην αστυνομικών και διεφθαρμένων αστυνομικών από το τμήμα δίωξης, εγκαταλελειμμένων παιδιών και υποκριτικών γονιών. μικρές παράπλευρες ιστορίες και χαρακτήρες, χτίζουν δυναμικά, την πλοκή, με γραφικούς χαρακτήρες, σαν τον κομπλεξικό λευκό εκτελεστή, τον νεαρό μαύρο που ονειρεύεται να σπουδάσει κινηματογράφο, όλα δωσμένα μέσα από τη γεμάτη μαεστρία πένα του Πελεκάνου. Αυτή τη φορά η μουσική σκηνή, είναι πιο ροκ και εναλλακτική, οι μαύροι ήρωες, είναι περισσότερο προσανατολισμένοι στην μοντέρνα μαύρη κουλτούρα και η κορύφωση, που ως συνήθως ορίζει τα βιβλία του Πελεκάνου, δεν θα λείψει, με μερικές παράπλευρες λεπτομέρειες, που θα οδηγήσουν στην λύση των υποθέσεων, αλλά όχι και στην κάθαρση. Ο ιδιωτικός ερευνητής, δεν έχει σχέση με τον Derek Strange, τον μαύρο ερευνητή των προηγούμενων βιβλίων του, με την αγάπη στην σόουλ μουσική και την απέχθεια του στα όπλα,. Αποτελεί ένα αποκύημα, μίας πολυφυλετικής οικογένειας, που η μητριαρχία την κρατά ακόμα ενωμένη, με μαύρα και λευκά αδέλφια, να συνασπίζονται, γύρω από Ελληνικές λέξεις και συνήθειες. Ο κοινωνικός σχολιασμός του Πελεκάνου, για το ντύσιμο, τα αυτοκίνητα και την επιλογή της διασκέδασης, ακόμα μαι φορά, μιλά στον κάθε Ευρωπαίο, που δεν έχει μάτια μόνο για την τηλεόραση, η γενια του I phone των SUV και όλης της κουλτούρας, της τεχνολογίας και της επώνυμης κατανάλωσης, είναι εδώ, πασπαλισμένη, με λίγο ”χόρτο” και μια συμπεριφορά αμοραλιστική, κυνική και πάνω από όλα ανθρώπινη, όσο και απόμακρη. Μοναχικός αλλά και προκλητικά αξιαγάπητος, ο νέος του ήρωας, φερνει μια πνοή 00ς στο συγγραφικό του έργο και ταυτόχρονα, αποτελεί τον επίσημο απαχαιρετισμό, στους ιδεαλιστές ήρωες των προηγούμενων βιβλίων του, μιας και έχει γευτεί την ενηλικίωση, στα χαμόσπιτα, της Φαλούτζα, όταν οι συνομίλικοι του, διασκέδαζαν σε πάρτυ με SLIPKNOT και με hip hop. Ένα βιβλίο που έρχεται να προστεθεί στα ήδη επιτυχημένα προηγούμενα και ανανεώνει την δυναμική του συγγραφέα, μέσα από έναν ήρωα, που κουβαλά τα τραύματα του βετεράνου σε ένα σιωπηλό αγώνα επιβίωσης και αυτο προσδιορισμού, σε μια Αμερική, που το όνειρο, έχει πλέον ξεθωριάσει. Κλασσικός και πάντα επιτυχημένος...Πελεκάνος rocks