Ο θάνατος ως αδήριτο συμβαίνον της ζωής ακονίζει και προβληματίζει δημιουργικά τη σκέψη των φιλοσόφων, αλλά απασχολεί παράλληλα και κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από πολιτισμική, θρησκευτική, πολιτική κ.ο.κ. "υπηκοότητα".

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, οι οποίες και συζητήθηκαν επί μήνες κατά τις συναντήσεις των "αθηναϊκών βραδινών φιλοσοφικών συζητήσεων-αναζητήσεων" (Φιλοσοφικό Καφενείο), επιχειρείται προσέγγιση του μεγάλου θέματος, του ανθρωπίνως θνήσκειν υπό το φως της φιλοσοφικής εκζήτησης η οποία δε θα μπορούσε να μη συνεξετάσει και το συμβαίνον της ζωής. Η συμπληρωματικότητα ζωής και θανάτου κρατύνει τη δυναμική και "ερεθίζει" το πνεύμα του θεωρού των συμβαινόντων. Ο προβληματισμός, επίσης, δριμύς αλλά και γοητευτικός ταυτόχρονα, προσπαθεί να προσφέρει δημιουργικά εναύσματα και να "αφυπνίσει" τις γονιμότερες εμπνοές του αναγνώστη.