Στο δεύτερο βιβλίο των Χρονικών των Κλίφτον, ο Χάρι Κλίφτον οικειοποιείται την ταυτότητα του Τομ Μπράντσο αλλά όταν πατάει σε αμερικανικό έδαφος συλλαμβάνεται, μιας και ο νεκρός πια Μπράντσο κατηγορείται για τη δολοφονία του αδερφού του. Η Έμμα φτάνει στην Αμερική αποφασισμένη να βρει τον άντρα που αγαπάει, τον Χάρι. Σκοπός της είναι να μείνει για λίγο χρονικό διάστημα, όμως φτάνει στη Νέα Υόρκη ελάχιστες μέρες πριν κηρύξουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τον πόλεμο στην Ιαπωνία κι έτσι παγιδεύεται. Άνθρωποι λοιπόν που μπλέκονται στη δίνη του χρόνου και στα γεγονότα που μόνο μια γόνιμη φαντασία σαν του Τζέφρι Άρτσερ μπορεί να γεννήσει, άνθρωποι που πιστεύουν ακόμη σε αξίες και ιδανικά ή προδίδουν χωρίς να διστάσουν στιγμή. Καλοί και κακοί, μια περιουσία που αναζητά τον επόμενο δικαιούχο και μια σειρά αναπάντεχων ανατροπών που πλέον με έφεραν από το στάδιο «γιατί διαβάζω αυτό το βιβλίο» στο στάδιο «γιατί δε σταματώ να διαβάζω αυτό το βιβλίο». Η συνέχεια της οικογένειας Κλίφτον είναι συναρπαστική και χαίρομαι που άρχισε να ξεδιπλώνεται το ταλέντο του Άρτσερ, για το οποίο τόσα έχω ακούσει. Η πλοκή εμπλουτίζεται με νέα πρόσωπα και πρωταγωνιστές, οι αλλαγές είναι ριζικές και σε ορισμένα σημεία με άφησαν άφωνο! Δύο είναι οι κύριοι πόλοι: ο Χάρι Κλίφτον, γιος ναυτεργάτη που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς πριν από κάποια χρόνια, και ο Τζάιλς Μπάρινγκτον, απόγονος μιας οικογένειας ναυτιλιακών επιχειρήσεων με αμύθητα πλούτη. Μόνο που αυτά τα δυο παιδιά που έγιναν φίλοι στα σχολικά τους χρόνια ίσως και να είναι αδέρφια, μιας και ο συγγραφέας δεν το έχει ξεκαθαρίσει απόλυτα. Ο Χάρι δεν μπόρεσε να παντρευτεί τη γυναίκα που αγάπησε, την αδελφή του Τζάιλς, Έμμα, κι ας έκαναν ένα παιδί μαζί, τον Σεμπάστιαν, μιας και η Εκκλησία αρνήθηκε να προβεί στην εγκυρότητα ενός τέτοιου γάμου λόγω των αμφιβολιών αυτών. Ο Χάρι βρήκε ευκαιρία να απαλλάξει την Έμμα από τις τύψεις και τα αρνητικά αισθήματα, μπλέκοντας έτσι σε μια χειρότερη περιπέτεια. Το κείμενο εξακολουθεί να είναι τεκμηριωμένο ιστορικά, με κάποιες μικρολεπτομέρειες που αποδίδουν ρεαλισμό (αγαπημένο, η εμφάνιση του εκδότη της εκδοτικής εταιρείας Μακμίλαν και η αναφορά στην Penguin Books), η εποχή, η ατμόσφαιρα και η αγωνία του κόσμου εν μέσω πολέμου αποδόθηκαν πιστά και αληθοφανέστατα ενώ οι περιπέτειες των δύο φίλων στα διάφορα μέτωπα κατ’ εμέ ευτυχώς είναι ελάχιστες και επαρκούν για να φωτίσουν τις προσωπικότητες των δύο αντρών. Με κέρδισε απόλυτα η περίπτωση του Χιούγκο Μπάρινγκτον, πατέρα του Τζάιλς, ο οποίος εξαφανίστηκε μόλις αποκαλύφθηκε η εξωσυζυγική του σχέση με τη μητέρα του Χάρι, μόνο και μόνο για να επιστρέψει σε αυτό το βιβλίο και να διαχειριστεί με κοντόφθαλμο τρόπο την πατρική περιουσία. Η άνοδος και η πτώση του μέσα σε λίγο σχετικά αριθμό σελίδων καταγράφεται με τέτοια ένταση που δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Τέλος, η δικαστική διαμάχη στην οποία μπλέκει ο Χάρι Κλίφτον για ένα απρόσμενο γεγονός μου θύμισε πολύ τη γραφή του Τζων Γκρίσαμ, με τους δικανικούς όρους, τις απρόσμενες εξελίξεις και τα κρυμμένα μυστικά των συμφωνιών που είναι μπροστά στα μάτια μου όμως τα είδα μόνο όταν ο συγγραφέας έριξε το κατάλληλο φως πάνω τους. Για να μην αναφερθώ στο γεγονός πως για τους λόγους που μόνο ο Τζέφρι Άρτσερ θα μπορούσε να σκαρφιστεί, ο πρωτότοκος νόμιμος διάδοχος του τίτλου και της περιουσίας των Μπάρινγκτον θα αποτελέσει το μήλον της έριδος για έναν ολόκληρο λαό και θα αποφασιστεί από τη Βουλή των Λόρδων αν θα είναι ο Τζάιλς ή ο Χάρι!Όλα αυτά είναι ελάχιστα μόνο απ’ όσα συμβαίνουν στο βιβλίο και ίσως φαίνεται από το κείμενό μου αυτό πως δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο συναισθηματικό μου δέσιμο ή κάποια άλλη αντίδραση πλην της αγωνίας και της αναμονής. Ναι, δεν υπάρχουν καλολογικά στοιχεία, δεν παρεμβαίνουν έντονα ή λεπτομερώς τα ιστορικά γεγονότα στην πλοκή, δεν υπάρχει ενδελεχής σκιαγράφηση χαρακτήρων, πιστεύω ακράδαντα όμως πως και η αφήγηση είναι μια μορφή τέχνης και αρκετά δύσκολη μάλιστα. Δεν πείθεται εύκολα ο αναγνώστης να γυρίσει την επόμενη σελίδα σε αυτό που διαβάζει και αυτό το στοίχημα ο Τζέφρι Άρτσερ το κέρδισε με το σπαθί του (ή μάλλον με την πένα του). Για παράδειγμα, η μητέρα του Χάρι που προσπαθεί να επιβιώσει στο Λονδίνο έχει χτίσει μια καλά δομημένη καριέρα υπεύθυνης σέρβις και σταδιακά βρίσκεται συναισθηματικά μπλεγμένη με δύο άντρες, με απόλυτα λογικοφανή τρόπο, μόνο που η ιστορία αυτή θα ολοκληρωθεί εξίσου αναπάντεχα και η λύση δεν είναι αυτή που θα περίμενε κανείς! Το σύμπαν στο οποίο κινούνται οι πρωταγωνιστές και οι δευτεραγωνιστές του βιβλίου, οι πράξεις τους και οι εξελίξεις στις ζωές τους, η ποικιλία νοοτροπιών και αντιλήψεων, η σωστή απεικόνιση της μακρινής αυτής εποχής, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που με ταξίδεψαν, με έκαναν να ξεχαστώ και μου γέννησαν την επιθυμία να μη σταματήσω να διαβάζω. Αν και μόλις το δεύτερο της σειράς, ελπίζω τα επόμενα να έχουν την ίδια ή μεγαλύτερη ένταση με αυτό και ο συγγραφέας να χειριστεί σωστά και επιδέξια τη δημιουργική ιδέα του