Ο Χόρχε Σαμπάλσα σηματοδοτεί το τμήμα των ανταρτών Τουπαμάρο της Ουρουγουάης, το οποίο δεν συμβιβάστηκε με την εξουσία.

Σήμερα στη μικρή αυτή χώρα της Λατινικής Αμερικής, κυβερνά το Φρέντε Άμπλιο (Λαϊκό Μέτωπο), αποτελούμενο κυρίως από δυνάμεις του ιστορικού αντάρτικου των Τουπαμάρος. Κάποιοι όμως δεν υπέκυψαν στον "ρεαλισμό" του κυβερνητισμού και τη διαχείριση.

Η βιογραφία αυτή, έρχεται να υπενθυμίσει τους διαφορετικούς δρόμους για τους επαναστάτες και την αριστερά στο σύγχρονο κόσμο. Επίκαιρη όσο ποτέ, δείχνει ότι η διαχείριση και η υποταγή στο κυρίαρχο πολιτικο-οικονομικό σύστημα οδηγεί σε δρόμους αντίπαλους και εχθρικούς για τις λαϊκές δυνάμεις...

"[...] θέλησαν να με εξορίσουν οι πρώην αντάρτες που σήμερα κυβερνούν την Ουρουγουάη. Θέλησαν να πάρουν ένα παραδειγματικό μέτρο εναντίον μου, για να φιμώσουν όσους παλεύουν ακόμα για την κοινωνική χειραφέτηση. Δεν ήθελαν να γίνεται λόγος για ανατρεπτικούς ορίζοντες, ήθελαν να θάψουν οποιαδήποτε μαρξιστική ανάλυση είχε την οσμή της μπαρούτης. Γύρευαν να σταματήσουν για πάντα τους ταξικούς και μαχητικούς αγώνες. Γι\' αυτό αφόρισαν και απέβαλαν από τον παράδεισο τους αιρετικούς, ξεχνώντας ότι η αίρεση ήταν το ιδεολογικό περιεχόμενο της κληρονομιάς του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και του Ραούλ Σεντίκ.

Η κυβέρνησή τους εφαρμόζει το μοντέλο του διεθνοποιημένου κεφαλαίου, που εδραιώνει το ρόλο του παραγωγού πρώτων υλών και τροφίμων που απονεμήθηκε στην Ουρουγουάη, που ξεπουλά τη γη στο ξένο κεφάλαιο, που λεηλατεί τους φυσικούς πόρους, [...] που υλοποιεί πολιτική καταστολής στις λαϊκές γειτονιές του Μοντεβιδέο την ώρα που φρενάρει την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος ενώ υπογράφει σύμφωνα με τους επιχειρηματίες".

(Χόρχε Σαμπάλσα, ένας παντοτινός Τουπαμάρο Αντάρτης)