Ο Νικ Βουίσιτς, που γεννήθηκε χωρίς άκρα, αφηγείται την προσωπική του ιστορία και τον αγώνα του να ζήσει μια αληθινά χαρούμενη ζωή.

Tα τελευταία χρόνια, ο εκπληκτικός αυτός άνθρωπος έχει γίνει πολύ οικείος σε εκατομμύρια ανθρώπους, τόσο από τις ομιλίες του σε μεγάλα γήπεδα και θέατρα ανά τον κόσμο, όσο και απο τα videos που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Ήρθε η ώρα λοιπόν να τον γνωρίσουμε "από κοντά" και μέσα από τα κείμενά του!

Ο Νικ στις σελίδες του βιβλίου του περιγράφει την προσωπική φιλοσοφία του για τη ζωή. Μιλά για τα προσωπικά σκαμπανεβάσματα στη ζωή του, την σκοτεινή περίοδο της απόγνωσης, όταν θεώρησε ως λύση την αυτοκτονία αλλά και τις μετέπειτα προοπτικές που ανοίχθηκαν μπροστά του. Εξιστορεί τα ταξίδια του και τις εμπειρίες που αποκόμισε από τις περιοδείες του ανά τον κόσμο, όπου εκατομμύρια άνθρωποι παίρνουν από την εμπνευσμένη αφήγησή του κουράγιο και δύναμη για να ξεπεράσουν τις δικές τους προκλήσεις. Αφηγείται τις παράλληλες ιστορίες ανθρώπων που γνώρισε ο ίδιος με αναπηρίες, αρρώστιες και δυσκολίες που τις πολέμησαν ή τις ξεπέρασαν.

Αυτό το βιβλίο εξιστορεί το "αδύνατο" που τελικά γίνεται δυνατό. Δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο αυτοβελτίωσης. Είναι ένας ύμνος στην ελπίδα από έναν νικητή της ζωής. Και σίγουρα έχει πολλά να πει στην Ελλάδα της απόγνωσης και της κατάθλιψης...

Ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου:
"Νιώθουμε συχνά πως η ζωή είναι άδικη. Οι δύσκολες στιγμές και οι σκληρές συνθήκες πυροδοτούν συχνά μέσα μας την αυτοαμφισβήτηση και την απελπισία. Δεν πρέπει όμως να μας πάρει από κάτω. Αυτό είναι ένα μάθημα που πάσχιζα πολλά χρόνια για να μάθω. Εν τέλει τα κατάφερα, και μέσα από τις εμπειρίες μου, μπορώ να σε βοηθήσω να καταλάβεις ότι οι περισσότερες από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, μας παρέχουν ευκαιρίες να ανακαλύψουμε ποιο είναι το νόημα της ύπαρξής. Μπορεί να περάσεις δύσκολες στιγμές. Μπορεί να πέσεις και να νιώσεις ότι δεν έχεις τη δύναμη να σηκωθείς ξανά. Το ξέρω το συναίσθημα, φίλε. Όλοι το ξέρουμε. Η ζωή δεν είναι πάντοτε εύκολη, αλλά όταν υπερπηδούμε προκλήσεις, γινόμαστε δυνατότεροι και πιο ευγνώμονες για τις ευκαιρίες μας. Αυτό που πραγματικά μετράει, είναι οι ζωές που αγγίζεις στην πορεία και το πώς ολοκληρώνεις το ταξίδι σου".