Ένα βιβλίο για τη ζωή της Χασεκί Χιουρέμ Σουλτάνας (1506-1558), της πανέξυπνης και δολοπλόκου συζύγου του Σουλεϊμάν Α΄ του Μεγαλοπρεπούς (1494-1566), πανίσχυρου Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Αλεξάνδρα Αναστασία Λισόφσκα, κόρη ιερωμένου από την Πολωνία, απήχθη από Τατάρους και τελικά κατέληξε στο χαρέμι του Σουλεϊμάν. Με ένα σωρό δολοπλοκίες και τεχνάσματα η Χιουρέμ κατέληξε σύζυγος του Σουλτάνου και του χάρισε πέντε παιδιά, τέσσερις διαδόχους και μία κόρη. Ένας από αυτούς τους γιους, ο Σελίμ, ήταν και ο επόμενος σουλτάνος μετά τον Σουλεϊμάν. Μίση, πάθη, ίντριγκες, σκευωρίες, ανατροπές, δόλια τεχνάσματα συγκροτούν την ιστορία της και αυτήν την ιστορία παρακολουθούμε στο βιβλίο.

Ομολογώ ότι, αν και δε βλέπω τηλεόραση στον ελεύθερο χρόνο μου, είχε τύχει να δω το πρώτο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και κόλλησα! Ειλικρινά την πλοκή της υπόθεσης οι σκηνοθέτες και οι σεναριογράφοι τη χειρίζονται με έξυπνο και μεθοδικό τρόπο, κάτι που εθίζει τον τηλεθεατή να δει τη συνέχεια μέχρι το τέλος. Αυτό έπαθα κι εγώ και τώρα περιμένω να ολοκληρωθεί και ο τέταρτος και τελευταίος κύκλος της σειράς και να ησυχάσω. Η σειρά είναι πολύ καλογυρισμένη ως προς τα κοσοτύμια, τα σκηνικά, τη μουσική και το σενάριο. Πολλές φορές έψαχνα για να διασταυρώσω τα πραγματολογικά στοιχεία και εμπλούτιζα τις γνώσεις μου γύρω από την οθωμανική ιστορία. Έτσι, όταν έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της Altinyeleklioglu ήθελα να το διαβάσω, ορμώμενος από την τηλεοπτική σειρά αλλά και από την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στο βιβλίο «Ο Έλληνας βεζίρης» της Έστερ Ντόναλντσον Τζένκινς.

Το βιβλίο δεν ήταν αυτό που περίμενα. Η συγγραφέας βασίζεται μεν σε ιστορικά στοιχεία, περιγράφει κάποια ιστορικά γεγονότα κατά τη διάρκεια της ζωής της Χιουρέμ (κατάκτηση της Ρόδου, κίνδυνος για τον Πάπα και την Ιταλία από τους οθωμανούς) αλλά τελείως επιλεκτικά και σχεδόν ξεκάρφωτα και ασυνεχώς. Από την αρχή κατάλαβα ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα καλογραμένο σχετικά άρλεκιν, με πολλές περιγραφές τόπων, συναισθημάτων, σκηνικών, ρούχων και γενικά πολλά λόγια που θα μακρύνουν το κείμενο και θα το κάνουν σχετικά ογκώδες. Μη με θεωρήσετε παλαιομοδίτη αλλά ξενέρωσα με τις λεσβιακές σκηνές της Χιουρέμ με δύο γυναίκες από τον κύκλο του Σουλεϊμάν και με τις ερωτικές σκηνές της Χιουρέμ με τον Σουλεϊμάν. Έχω διαβάσει μυθιστορηματικές βιογραφίες και καμία δεν παραμένει στο δωμάτιο των πρωταγωνιστών αφού σβήσει το φως. Πολλές σκέψεις των κεντρικών χαρακτήρων, πολλοί αχρείαστοι διάλογοι και μια ανισομερής κατανομή του υλικού που είχε στα χέρια της η συγγραφέας. Για παράδειγμα τον Ιμπραήμ, το δεξί χέρι του Σουλεϊμάν, τον συναντάμε πολύ μετά τη μέση του βιβλίου και πολύ συνοπτικά η συγγραφέας μας εξηγεί τις φιλοδοξίες του, γιατί στάθηκε εμπόδιο στη Χιουρέμ και πώς αυτή τον εξολόθρευσε (αν διαβάζουμε τις λεσβιακές σκηνές της Χιουρέμ γιατί να μη διαβάσουμε και ερωτικές σκηνές του Ιμπραήμ με τον Σουλτάνο ή με κάποιον άλλον, όπως επίσης φημολογείται;).

Αν θέλετε να διαβάσετε κάποιο πλούσιο κείμενο με πολλές λέξεις κι ένα επίχρισμα Ιστορίας διαβάστε το. Καλοκαίρι είναι, καλά θα περάσετε ξεφυλλίζοντάς το.