Η νουβέλα "Πέντε ζωές κι ένα μυθιστόρημα" παρακολουθεί την προσπάθεια της αφηγήτριας και επίδοξης συγγραφέα να κατακτήσει ένα προσωπικό ύφος. Η περιπέτεια της αφήγησης συμπλέκεται με τις περιπέτειες της ηρωίδας του εγκιβωτισμένου μυθιστορήματος, αλλά και μιας ολόκληρης γενιάς προς τη δύσκολη ενηλικίωση. Η αφηγήτρια θα πειραματιστεί με τη γυναικεία γραφή, το αστυνομικό μυθιστόρημα, το ψυχολογικό θρίλερ, την ερωτική/αισθηματική λογοτεχνία και τις υφολογικές και θεματικές συμβάσεις τους, πλαισιώνοντας αντίστοιχα κεφάλαια του βίου της βασικής πρωταγωνίστριας. Το κείμενο βρίσκεται σε μόνιμο διάλογο με τον εαυτό του κι έναν υποψήφιο εκδότη, επιχειρώντας να κατανοήσει τους μηχανισμούς που διαμορφώνουν το εκάστοτε αναγνωστικό γούστο. Αν και κατακερματισμένο αφηγηματικά, στην πραγματικότητα το βιβλίο παρακολουθεί με άλλοτε σπαρταριστό, άλλοτε ασθματικό και άλλοτε λυρικό τρόπο την πορεία μιας γυναίκας προς την αυτογνωσία.