Το νέο ποιητικό βιβλίο του Μιχάλη Γκανά, "Άψινθος", συνομιλεί με την "Αποκάλυψη του Ιωάννου" απ\' όπου αντλεί και τον τίτλο του.
"Άψινθος" λέγεται ο αστέρας που έπεσε στη γη και δηλητηρίασε "το τρίτον" των πόσιμων υδάτων "και πολλοί των ανθρώπων απέθανον εκ των υδάτων ότι επικράνθησαν".
Από την "Αποκάλυψη" ο ποιητής έλκει και μια σειρά από στίχους, βιβλικά κλειδιά που ανοίγουν την εσχατολογική προοπτική ενός σκοτεινού κόσμου, του δικού μας σύγχρονου κόσμου.
Πρόκειται για μια ποιητική σύνθεση με δύο ενότητες:
Στην πρώτη ενότητα το χθες με το σήμερα εναλλάσσονται, μέσα σε μια ατμόσφαιρα ενός επικείμενου ή συντελεσθέντος κατακλυσμού, με άτιτλα ποιήματα δεξιά και φράσεις από την "Αποκάλυψη" αριστερά.
Στη δεύτερη ενότητα κυριαρχεί η ανάκληση αγαπημένων προσώπων - τεθνεώτων και ζώντων - σε έναν προσωπικό, εξομολογητικό τόνο. Εδώ, λοιπόν, κοντά στο τέλος των ημερών "Αν είναι να μιλήσει κάποιος ας πει για την αγάπη" και την ιαματική σιωπή της.


[Μικρό δείγμα γραφής:]

Αυτοί παιδί μου δεν
δεν σου χαρίζουν ούτε τη νύστα τους
όλο δεν και δεν και δέν-τρο δεν φύτεψαν τα χέρια τους
δεν χάιδεψαν σκυλί γατί πουλάκι πληγωμένο
γυναίκα άσχημη και στερημένη
αυτοί παιδί μου δεν
δεν δίνουν τ\' Αγγέλου τους νερό
δεν άκουσαν ποτέ
ανάκουστο κιλαϊδισμό και λιποθυμισμένο
δεν έπιασαν με τα ρουθούνια τους
το άοσμο άνθος του θανάτου
δεν είδαν-κατάργησαν τα μάτια τους-
μια πιπεριά να γίνεται λιμπελούλα
αυτοί παιδί μου δεν
δεν ξέρουν δεν αγαπούν
ξέρουνε μόνο ν\' απαιτούν
περισσότεραπερισσότεραπερισσότερα περί...
που έτσι γράφεται το μέλλον μας.