Θα \'λεγε κανένας, χωρίς να απέχει απ\' την πραγματικότητα πως, η ιστορία του ανθρώπου είναι γραμμένη με αίμα. Είτε για να σκοτώσει ζώα, είτε για να εξοντώσουν οι μεν τους δε, από τα βάθη των αιώνων, κύριο μέλημα υπήρξε η κατασκευή όπλων από πέτρα, από ξύλα, από σίδερο και ορύχαλκο, μέχρι τα σύγχρονα μαζικής καταστροφής, η ανδρειωσύνη υπήρξε ταυτόσημη του αριθμού των σκοτωμένων εχθρών-αντιπάλων. Τους τελευταίους όμως αιώνες και ιδιαίτερα τους δυο-τρεις τελευταίους, προστέθηκαν κι ένα σωρό αίτια διαφορών που οξύνουν τις σχέσεις μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Ο καπιταλιστικός υπερκαταναλωτισμός, αντί να προσθέσει ανέσεις, όξυνε τις αντιθέσεις και εδραίωσε τις ταξικές διαφορές μ\' όποιες συνέπειες για τις κοινωνίες των ανθρώπων. Και κοντά σ\' αυτά, οι πολεμικές βιομηχανίες όρισαν τους δανεισμούς των κρατών και τις χρεώσεις των κοινωνιών. Οι παρεμβάσεις πάλι στην Παιδεία και την Εκπαίδευση μείωσαν τη δυνατότητα της μαζικοποίησης και κατεύθυναν την Εκπαίδευση έξω από κάθε ανθρωπιστική αξία. Η Δημοκρατία έμεινε στα χαρτιά, μέσο κι αυτή καταστολής των ισχυρών. Η βιομηχανία των βρώσιμων αγαθών επικίνδυνη, η Φαρμακοβιομηχανία ανεξέλεγκτη κυκλοφορεί μόνον ό,τι θέλει και για πολλές παθολογικές καταστάσεις κρατάει τα μυστικά της για ευθετώτερο χρόνο, ανεξάρτητα αν πολλοί πεθαίνουν παρά το ότι θα μπορούσαν να ζήσουν κι άλλο. Και οι Τράπεζες παίζουν το οποιοδήποτε περίσευμα της δουλειάς σου σε χρηματοπιστωτικά παιχνίδια και σε δανεισμούς, όπως το ίδιο και οι χώρες που έχουν φυσικούς πόρους. Και η Πράσινη Ανάπτυξη έφτασε να θέλει να υποκαταστήσει τη δουλεία της δουλειάς της μεσαίας τάξης και κάτω. Τέλος, η απομυθοποίηση κάποιων ιστορικών δεδομένων, πιστεύουμε πως οδηγεί σε ορθότερη αποδοχή ή απόρριψη γεγονότων ή στάσεων.

Όλα τα παραπάνω ανήκουν στις σελίδες του βιβλίου αυτού και μάλιστα μ\' έναν πλούτο συγκριτικών και κριτικών στοιχείων με την ελληνική αρχαιότητα που προκαλούν τον αναγνώστη με την επικαιρότητά τους, σε μια περίοδο που ο άνθρωπος οδηγήθηκε να πιστέψει σε μια πλαστή ανωτερότητα που διέκοψε κάθε σχέση με τη θειότητά του και τον κοντινό του, αλλά και που οι θεοί σταματήσανε να τον ακούν...