Ο ανά χείρας τόμος περιέχει κείμενα που αφορούν τη δικαιοσύνη, το δικαστικό δηλαδή σύστημα ως συνεκτικά αρθρωμένο σύνολο νομοθετημένων θεσμών, με τους οποίους ασκείται η μια εκ των τριών λειτουργιών του κράτους: η δικαστική. Περιέχει, επίσης, κείμενα που αφορούν τους λειτουργούς της δικαιοσύνης: τους δικαστές, τους εισαγγελείς και τους δικηγόρους, με τις πρακτικές, τις συμπεριφορές και νοοτροπίες των οποίων το δίκαιο απονέμεται και το δικαστικό σύστημα λειτουργεί.

Τα κείμενα του τόμου είναι εξαιρετικά. Αποτελούν εξαιρέσεις από τον κανόνα καθώς αποκλίνουν από τον συνήθη τρόπο, με τον οποίο η δικαιοσύνη και οι λειτουργοί της γίνονται αντικείμενο δημοσίας συζητήσεως και κριτικής. Σε αυτά αρθρώνεται, σε λόγο ποιοτικό, ένας τρόπος σκέψης που στην Ελλάδα ήταν και είναι σπάνιος. Τρόπος σκέψης που δεν προσπερνά την πραγματικότητα, δεν αποστρέφεται τις πικρές αλήθειες της, δεν εθελοτυφλεί μπρος στα προβλήματά της. Τρόπος σκέψης που εγκύπτει στα πράγματα με οξυδέρκεια και γνώση, γιατί δεν είναι φτωχός. Που δεν επιζητεί παρά μόνο αυτό, το οποίο δεδηλωμένα επιδιώκει, γιατί δεν είναι υποκριτικός. Που δεν αποβλέπει στον περισπασμό των αποδεκτών του, γιατί είναι ειλικρινής. Που αναζητεί αίτια και λύσεις, όπου και όπως καλύτερα μπορεί, γιατί δεν είναι μονόπλευρος. Που δεν υπηρετεί σκοπούς κρυπτο-ιδιωτικούς ή συγκαλυμένα συντεχνιακούς, γιατί δεν είναι προσχηματικός. Τέλος, ένας τρόπος σκέψης που δεν είναι εμπαθής, επειδή είναι νηφάλιος· δεν είναι επιπόλαιος, επειδή είναι ώριμος· και δεν είναι φιλοκατήγορος επειδή είναι στοχαστικός.