Το βιβλίο αυτό αποπειράται να παρουσιάσει και να σχολιάσει τον αγγλικό ρομαντικό φιλ-ελληνισμό στις αρχές του 19ου αιώνα και κυρίως στη λεγόμενη δεύτερη γενιά των ρομαντικών ποιητών. Διφοροποιείται ο όρος ελληνισμός(όπως εμφανίζεται στην ελληνική κουλτούρα) που αναφέρεταιστο γενικότερο ενδιαφέρον για την αρχαία Ελλάδα και τον πολιτισμό της έχει μακρά παράδοση από τον 16ο αιώνα, από τον όρο φιλελληνσιμός που σχετίζεται με τη νεότερη Ελλάδα και τον λαό της και αναπτύχθηκε στο τέλος του 18ου αιώνα. Στόχος του βιβλίου είναι να φωτιστεί καλύτερα η σχέση της ελληνικής αρχαιολατρείας με το ενδιαφέρον για τη σύγχρονη Ελλάδα, που βρήκε την πιο ολοκληρωμένη της έκφραση στην ποίηση του Μπάυρον, του Σέλλευ και του Κητς.