Η καθηγήτρια Ξανθίππη Σκαρπιά-Χόιπελ, δυναμική, δραστήρια και επινοητική, σφράγισε με την παρουσία της το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά και τον δημόσιο βίο. Το έργο της στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων πάνω από σαράντα χρόνια, όπως και στον επαγγελματικό χώρο και στο τιμόνι του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Αρχιτεκτονικής, είναι γνωστά σε όλους μας, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο αφιερωματικός τόμος, στον οποίο μετέχουν συνάδελφοι και φίλοι τής πανεπιστημιακής, της πνευματικής και της καλλιτεχνικής ζωής του τόπου, αποτελεί επιβεβαίωση της προσφοράς της στην ακαδημαϊκή κοινότητα και τον χώρο του πολιτισμού. Στο Τμήμα, από την αρχή της καριέρας της, με το διδακτικό της έργο και τη διατριβή της ανοίγει νέους δρόμους. Σήμερα, το θέμα της διατριβής με τίτλο "Ο Γερμανικός Νεοκλασικισμός (1789-1844) και η δημιουργική αφομοίωσή του από την Ελληνική Αρχιτεκτονική (1833-1897)" παραμένει επίκαιρο, μετά την ιστορική και αρχιτεκτονική επανεκτίμηση της νεότερης περιόδου της ιστορίας της αρχιτεκτονικής στη χώρα μας. Βιβλίο κλασικό για τη μελέτη της ιστορίας του 19ου αι., προσφέρει μέχρι και σήμερα πολύτιμες γνώσεις στους νεότερους ερευνητές. Ενδιαφέρουσες και σημαντικές για τη σπουδή της ιστορικής αρχιτεκτονικής είναι και δύο άλλες μελέτες της, "Η Αρχιτεκτονική της Στοάς και η "Λουτροθεραπεία και αναψυχή. Ιστορική εξέλιξη των λουτρών".

Το πάθος της για την ιστορία της αρχιτεκτονικής, καρπός των σπουδών της σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια με τη δημιουργία του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην "Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Μνημείων Πολιτισμού". Τι "επίνοια" η εισαγωγή του προγράμματος αυτού στην ευρύτερη εκπαίδευση του μηχανικού, αρχιτέκτονος και πολιτικού, αλλά και άλλων ειδικοτήτων! Σε όλες τις πρωτοβουλίες και δραστηριότητες εντός του Τμήματος, αλλά και εκτός, από την υιοθέτηση των πολιτιστικών εκδηλώσεων ως την οργάνωση συμποσίων για το προφίλ και την εκπαίδευση του αρχιτέκτονα στη σύγχρονη εποχή, έδωσε ένα πνεύμα διακριτικότητας και ευρύτητας. Θεραπαινίδα η ίδια της τέχνης, συνεχίζει να φέρνει σε επαφή τον πολιτισμό με την κοινωνία μέσα από το Μουσείο που διευθύνει, όχι μόνο με τους πολίτες της Θεσσαλονίκης αλλά και της περιφέρειας, ακόμη και ακριτικών περιοχών.

Η έγνοια της για το Τμήμα την οδήγησε στην επιτυχή ανάληψη της προεδρίας και την αποκατάσταση της συναδελφικής συνεργασίας και της εκπαιδευτικής ισορροπίας στον χώρο. Η θητεία της ως προέδρου θεωρήθηκε ιδιαίτερα επιτυχής για την ομαλή λειτουργία του Τμήματος.

Η Ξανθίππη Σκαρπιά-Χόιπελ, ωστόσο, παρά τις σημαντικές θέσεις που έχει καταλάβει στον ακαδημαϊκό χώρο και τις τιμές που της έχουν αποδοθεί, έχει διατηρήσει την ευγένεια, την ανθρωπιά και το ουμανιστικό πνεύμα που πρέπει να διακρίνει τους ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης.

Το πλούσιο αρχιτεκτονικό έργο της, ταυτισμένο με την ομάδα Πάνου Τζώνου και Γκερτ Χόιπελ, καταξιωμένο και γνωστό, δεν χρήζει συστάσεων και εγκωμιασμών. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης υπάρχουν εξαιρετικά δείγματα της δουλειάς του γραφείου αυτού. Στην καλλιτεχνική φύση της πρέπει να προσγραφεί και η ζωγραφική της ενασχόληση, που, με το πέρας της ακαδημαϊκής καριέρας, πήρε διαστάσεις δημιουργικής έκφρασης και συναισθηματικής αποφόρτισης. Εκθέσεις της είχαμε τη χαρά να απολαύσουμε σε γνωστή γκαλερί της πόλης αλλά και αλλού. [...]

(από την επιτροπή έκδοσης του τόμου)