Αντικείμενο του βιβλίου αποτελεί η ζωή και το έργο του ζωγράφου Βελισσάριου Κορένσιου (Belisario Corenzio, 1558-1646). Ο καλλιτέχνης, γεννημένος στη Νοτιοδυτική Πελοπόννησο, έδρασε στην ιταλική χερσόνησο, στη Βενετία, τη Ρώμη, κατεξοχήν στην ισπανοκρατούμενη Νάπολη, όπου και άφησε μια εξαιρετικά εκτεταμένη παραγωγή, αποτελούμενη από νωπογραφικά σύνολα, ελαιογραφίες και σχέδια. Η υποστήριξη τόσο της ισπανικής Αυλής όσο και των κυριότερων θρησκευτικών ταγμάτων της πόλης, του επέτρεψε την ανάληψη και την εκτέλεση ενός μεγάλου αριθμού παραγγελιών για ευρείς ζωγραφικούς κύκλους, μεταξύ άλλων, στο Ανάκτορο της Νάπολης, στο Ενεχυροδανειστήριο, το δικαστικό μέγαρο της πόλης, σε μέγαρα ευγενών, όπως και στις εκκλησίες των ιησουιτών, των θεατίνων, των βενεδικτίνων, των ορατοριανών κ.ά. Με το έργο του αυτό, το οποίο μέχρι τώρα έχει μελετηθεί αποσπασματικά, o «Belisario» –όπως ήταν γνωστός στην εποχή του–, συνέβαλε σημαντικά στην εδραίωση της ζωγραφικής της Αντιμεταρρύθμισης και στη διαμόρφωση της ναπολιτάνικης σχολής ζωγραφικής.

Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη: στο πρώτο εξετάζονται βιογραφικά και εργογραφικά στοιχεία του ζωγράφου, η κριτική υποδοχή του έργου του και το ζήτημα του εργαστηρίου του. Στο δεύτερο παρουσιάζεται ένας τεκμηριωμένος και επαρκώς εικονογραφημένος κατάλογος των έργων του ζωγράφου. Σε παράρτημα εκδίδονται έγγραφα που αφορούν στον βίο και την πολιτεία του Belisario και δημοσιεύεται ένα ανθολόγιο κειμένων με κρίσεις για το έργο του διατυπωμένες από τους σύγχρονούς του συγγραφείς και μέχρι τους μελετητές του 20ού αιώνα.