Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
12-03-2020 15:45
Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πλούσια πλοκή
Κατά
Ένα ακόμη καταπληκτικό βιβλίο από μια υπέροχη συγγραφέα με εξαιρετική πλοκή που σε ταξιδεύει. Με συγκίνησε, με άγγιξε, ένιωσα να ζω την κάθε σκηνή, την κάθε μέρα, τον πόνο, την αγωνία και την δυστυχία που βιώσαν οι Κύπριοι τις αιματοβαμμένες εκείνες ημέρες. Μέσα από μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση παρακολουθούμε την ζωή της Μυρτάλης Μπαλάντα – Σοφοκλέους. Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1974 στην Αμμόχωστο, την ημέρα της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο. Η οικογένειά της αναγκάζεται να εγκαταλείψει την αγαπημένη τους Κύπρο και να καταφύγει στην Ελλάδα. Από το μηδέν, προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια της ζωής τους και να κάνουν μια νέα αρχή.
Αρκετά χρόνια αργότερα, μια απώλεια θα λυγίσει την Μυρτάλη και ένας έρωτας θα της σπάσει τα φτερά. Τα γεγονότα όμως αυτά θα σταθούν ο λόγος και η αφορμή για να ξεκινήσει το γράψιμο. Η συγγραφή γίνεται το καταφύγιό της και όχι μόνο. Την οδηγεί σε μια αναπάντεχη δόξα και η Μυρτάλη γίνεται μια από τις καλύτερες και πιο καταξιωμένες συγγραφείς.
Η μοίρα όμως θέλοντας ακόμα να την δοκιμάσει και να παίξει μαζί της, της στέλνει φουρτούνες, θύελλες και ανεμοστρόβιλους που την οδηγούν σιγά – σιγά στην καταστροφή. Η Μυρτάλη όμως είναι αγωνίστρια και δεν καταθέτει αμαχητί τα όπλα. Αγωνίζεται να σταθεί στα πόδια της και να υπερπηδήσει τα εμπόδια. Ένας υπέροχος άνθρωπος μπαίνει αναπάντεχα στην ζωή της και το μόνο που θέλει από εκείνη είναι να την βοηθήσει και να την κάνει ευτυχισμένη. Εκείνη όμως έχει αλλάξει. Οι καταστάσεις την ανάγκασαν να γίνει μια άλλη. Πιο σκληρή, πιο απρόσιτη, πιο δύσπιστη με τους ανθρώπους. Θα καταφέρει να αποφύγει το λάθος που πάει να κάνει; Άραγε θα αρπάξει την ευκαιρία που της δίνει η ζωή για να γίνει ευτυχισμένη; Θα καταφέρει τελικά να εκπληρώσει τις τρεις υποσχέσεις που είχε δώσει στον πατέρα της;
* …στις πραγματικές φιλίες ο χρόνος και η απόσταση δεν παίζουν κανένα ρόλο. Ο φίλος είναι πάντα κοντά σου, όσο μακριά κι αν βρίσκεται, όσο καιρό κι αν έχεις να τον δεις. Γιατί οι ψυχές των ανθρώπων που αγαπιούνται πραγματικά γίνονται ένα και δε χωρίζουν ποτέ. -----------> σελίδα 138
**Η καρδιά είναι σαν φωτογραφική μηχανή. Σαν φυλακίσει μέσα της την εικόνα που αγάπησε, κανένας χρόνος δεν μπορεί να την κιτρινίσει όπως στο χαρτί. Τουλάχιστον όσο χτυπά. Γιατί η εικόνα θα έχει αίμα και χτύπο από το δικό της αίμα και θα παραμείνει ζωντανή να τη συντροφεύει μέχρι το τέλος…--------> σελίδα 152
***Την ευτυχία μας εμείς την ορίζουμε και όχι οι άλλοι. Από μας εξαρτάται πώς θα διαχειριστούμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται, αν θα τις αρπάξουμε ή θα τις πετάξουμε. Ακόμα κι αν κάποιοι προσπαθήσουν, σαν δε θέλουμε εμείς, δε θα μας δοθεί τίποτα. ------------> σελίδα 538
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι