Η μελέτη και συγγραφή της Γραμματικής ενός ιδιώματος που δεν έχει καμιά γραπτή παράδοση, όπως είναι το γλωσσικό ιδίωμα της Κρανιάς Ολύμπου, είναι μια δύσκολη υπόθεση. Πρώτα πρώτα απαιτεί γνώση του ιδιώματος και μακροχρόνια επικοινωνία με τους ελάχιστους πια γνήσιους χρήστες του σε πραγματικές συνθήκες επικοινωνίας.

Ύστερα πο δημοσιευμένες επιστημονικές μελέτες για ένα παρόμοιο βορειελλαδίτικο γλωσσικό ιδίωμα επικεντρώνουν την προσοχή τους σε ορισμένα μόνο γλωσσικά χαρακτηριστικά, συνήθως στη φωνητική/φωνολογία και λιγότερο στη μορφολογία και τη σύνταξη. Ακόμη και η κλασική εργασία του Αχ. Τζάρτζανου "Περί της Συγχρόνου Θεσσαλικής Διαλέκτου", που εκδόθηκε πριν απο 100 χρόνια, στην ουσία αναφέρεται στη φωνητική/φωνολογία του ιδιώματος του Τιρνάβου στις αρχές του 20ού αιώνα. Εξάλλου τα ιδιώματα αυτά δεν ταυτίζονται απόλυτα με το ιδίωμα της Κρανιάς.