Καί, σίγουρα, δεν είναι τυχαίο ότι όταν το 2011 κυκλοφόρησε, εντυπωσίασε το αναγνωστικό κοινό κα τους κριτικούς, καταφέρνοντας να συμπεριληφθεί στη βραχεία λίστα για τιο Βραβείο Booker 2011. Κατά τη γνώμη μου, αποτελεί ένα από τα πιο πρωτότυπα και ατμοσφαιρικά μυθιστορήματα της τελευταίας δεκαετίας, αφού περιέχει στοιχεία από σχεδόν όλα τα λογοτεχνικά είδη δηλ. από το western και το 'νουάρ' μυθιστόρημα μέχρι τη μαύρη κωμωδία και το θρίλερ. Πέρα από αυτό, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα ταξίδι αυτογνωσίας για τα αδερφια, Έλι και τον Τσάρλι, δύο επαγγελματίες εκτελεστές με το ψευδώνυμο 'Αδερφές', οι οποίοι, στην δαδρομή προς έναν επιβεβλημένο φόνο, έρχονται αντιμέτωποι με τους φόβους, τις επιθυμίες και τα απωθημένα ένστικτά τους. Το βαθύτερο νόημα και η ουσία του βιβλίου θα μπορούσε να αντικατοπτρίζεται στα παρακάτω λόγια: 'Μεγάλος άντρας είναι αυτός που μπορεί να επισημάνει ένα κενό χώρο μες στον υλικό κόσμο και να εγχύσει σ'αυτόν τον άδειο χώρο μιαν 'ουσία του εαυτού του'. Ποτέ η Άγρια Δύση του 1850 δεν ήταν πιο στοιχειωτική, αλλά και πιο αστεία. Βαθμολογία: 4,5/5 ή 9/10.