Τρία εκτεταμένα διηγήματα εν είδει αναμνήσεων του συγγραφέα από τα φοιτητικά του χρόνια στο Χαλ της Αγγλίας, δίπλα στη Βόρεια Θάλασσα. Τρία αταίριαστα ζευγάρια ανθρώπων που έρχονται κοντά κάτω από τον γκρίζο και πάντα συννεφιασμένο και βροχερό καιρό του Χαλ (τοπικό ανέκδοτο: ο Νώε ήταν κάτοικος του Χαλ!!). Η ηλικιωμένη ταξιθέτρια στη φοιτητική κινηματογραφική λέσχη της πόλης, που είναι ολομόναχη και πιάνεται από το ζεστό χαμόγελο ενός ξένου και συχνού επισκέπτη του κινηματογράφου για να του πιάσει κουβέντα και να τον καλέσει σπίτι της για τσάι, έτσι για να ζεσταθεί η άδεια ζωή της από μια ανθρώπινη παρουσία. Ο Σκωτσέζος τυφλός φοιτητής που γνωρίζει έναν Έλληνα φοιτητή (τον συγγραφέα) και πιάνουν φιλία, οπότε ο Έλληνας αρχίζει να βλέπει με τα μάτια του καινούργιου του φίλου τη δύσκολη ζωή που ζει μακριά από την οικογένειά του και πώς διεκδικέι την καρδιά ενός κοριτσιού. Ο Τούρκος συγκάτοικος ενός γιγαντόσωμου άντρα που κρύβει το δικό του οικογενειακό μυστικό.

Πολύ όμορφα κείμενα, μελαγχολικά και μοναχικά, καλογραμμένα, αναλυτικότατα και διεισδυτικότατα. Ο συγγραφέας πρέπει να γνώρισε καλά αυτούς τους ανθρώπους που περιγράφει γιατί με το δικό του, τρυφερό γράψιμο μας τους φέρνει κοντά, μπροστά στα μάτια μας, δίπλα μας, τους παρακολουθούμε και συμπάσχουμε στη μοναξιά τους, στο σκοτάδι τους, στην οικογενειακή τους τραγωδία. Το μόνο αρνητικό που βρήκα είναι το περίεργο \"φινάλε\" των ιστοριών, δεν υπήρξε λύση του μύθου, ολοκλήρωση της πλοκής. Ολοκληρώνονται κατά μία έννοια χωρίς να δίνουν όμως ξεκάθαρες και ουσιαστικές απαντήσεις για το τι τελικά έγινε!Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αντίθετα, προσδίδουν έναν τόνο \"μυστηρίου\" και \"γενικότητας\", συμβατό με το κλίμα και την ατμόσφαιρα της πόλης που τους φιλοξενεί. Πολύ όμορφα διηγήματα, ωραίες ιστορίες, σας το συνιστώ.