Με το ανά χείρας βιβλίον ο συγγραφέας του επιδιώκει και προσπαθεί να εκθέσει και να εξηγήσει, ότι το γιγνώσκειν είναι μία εκ των πλέον συναρπαστικών και γοητευτικών ενασχολήσεων και πράξεων του μετά Λόγου σκεπτομένου, έμφρονα και νοήμονα ανθρώπου, παιχνίδι των αισθήσεων, του νου και της ψυχής. Και διαιτητής του παιχνιδιού ο Λόγος.

Τα οφέλη όμως, που οι άνθρωποι καρπούνται και απολαύουσιν εκ τούτου, ο πλέον αρμόδιος κατά τον μαραθωνομάχον Αισχύλον κατά τρόπον πρέποντα και αρμόζοντα να απαριθμήσει είναι ο φιλάνθρωπος Προμηθεύς, ο προ Χριστού Χριστός. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)