1979, η χρονιά που η ζαχαροπλαστική μπήκε στη ζωή μου...
Τόσα χρόνια πριν, και όλα ήταν τόσο διαφορετικά. Πρώτες ύλες, εργαλεία, συνταγές... Τόσα χρόνια μετά, και οι βασικές αρχές της παρέμειναν τόσο σταθερές κι ακλόνητες. Ακρίβεια, πειθαρχία, τεχνογνωσία... Αυτές οι αντιθέσεις είναι που τη χαρακτηρίζουν και που τελικά την κάνουν τόσο αγαπητή και ενδιαφέρουσα. Έτσι όλα αυτά τα χρόνια κατέχει, παράλληλα με τον θαυμασμό μου και το μεγαλύτερο, ίσως, κομμάτι της ζωής μου με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μια αμφίδρομη σχέση όπου τεχνίτης και τέχνη αλληλεπιδρούν και αλληλοεπηρεάζονται.
Με γνώμονα τη διαρκή αναζήτηση, παρακολουθώντας βήμα βήμα τις αλλαγές και τις εξελίξεις της, συγκέντρωσα αρκετή γνώση και συνεχίζω αδιάκοπα μέχρι και σήμερα. Το απόσταγμα αυτών
των γνώσεων μοιράζομαι μαζί σας με διάφορους τρόπους όλα αυτά τα χρόνια, με αρχικό μου εγχείρημα το πρώτο μου κατάστημα, και στη συνέχεια με τα βιβλία που ακολούθησαν, με τις άπειρες
συνταγές στα περιοδικά που αγαπήσατε, τον "Γαστρονόμο", τις "Γλυκές Ιστορίες", με την τηλεοπτική εκπομπή "Γλυκές Αλχημείες" αλλά και με τα σεμινάρια, κάθε χρόνο, όπου η επαφή γίνεται πιο άμεση.
Για όσους λοιπόν μαγεύονται από την τέχνη αυτή και τους αρέσει να πειραματίζονται και να δημιουργούν, το σημειωματάριο αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα προσωπικό αρχείο συγκεντρώνοντας μέσα σ\' αυτό αγαπημένες συνταγές. [...]

Στέλιος Παρλιάρος