Η ριζοσπαστική και νιτσεϊκή πολιτική σκέψη του Φουκώ γίνεται εμφανής στη συζήτηση αυτή για τη λαϊκή δικαιοσύνη με τους Μπενί Λεβί και Αντρέ Γκλούκσμαν, που πραγματοποιήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου του 1972. Το ζήτημα είναι κατά πόσο τα δικαστήρια αποτελούν κατάλληλες μορφές λαϊκής δικαιοσύνης. Ο Φουκώ θεωρεί ότι τα δικαστήρια είναι μορφές χειραγώγησης της λαϊκής δικαιοσύνης, η οποία, αντίθετα, πρέπει να ασκείται από τις μάζες τις ίδιες και να μη βασίζεται "σε μια οικουμενική και αφηρημένη ιδέα για τη δικαιοσύνη" αλλά στην ίδια την εμπειρία των μαζών.

Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνεται επίμετρο του Παναγιώτη Δελλή με θέμα "Κριτική και οντολογία του εαυτού στη σκέψη του Michel Foucault".