Αρχές καλοκαιριού, στο σπίτι της Αθήνας, κι έχω ανοίξει πόλεμο με τα στοιχειά των ασφυκτικά γεμάτων συρταριών, προβαίνοντας σε "εκκαθαριστικές επιχειρήσεις".
Είναι απίστευτο πόσα μικροαντικείμενα καταχωνιασμένα, ξεπετάγονται τέτοιες ώρες. Όπως ετούτος ο φάκελος -καλή ώρα- με σχολικές φωτογραφίες, ευχετήριες κάρτες και γράμματα φίλων παλιών. Γραφικοί χαρακτήρες που ξεθώριασαν και πρόσωπα που, ποιος ξέρει πού να βρίσκονται.
Κι όμως, αγαπηθήκαμε όλοι εμείς. Κι ακόμα αγαπιόμαστε έστω και χωρίς λόγια. Χτίσαμε φιλίες που δεν χρειάζονται επιβεβαίωση και τυπικότητες. Απλά, υπάρχουν, με τη γνωστή, γλυκόπικρη γεύση της νοσταλγίας. Στις "σχέσεις ζωής", μπορείς και να σιωπάς.
Κλείνω τα συρτάρια κι ανοίγω τον υπολογιστή. Ανοίγω και τα μηνύματα: Ονόματα, λέξεις, αισθήματα, μικροπροβληματισμοί ή απλά μικροεξυπηρετήσεις. Δεν έχουν σχέση με τις φιλίες των συρταριών μου. Είναι γνωριμίες νεότερες αλλά ολοζώντανες μπροστά μου. Σήμερα! Φλύαρες έστω και μέσ\' απ\' το διαδίκτυο. καταλύουν τις αποστάσεις και μπαίνουν στη ζωή μου με απλά, πολύ απλά μηνύματα. Άμεσα, ανθρώπινα, καθημερινά.
Και ξαφνικά, όλα γυρίζουν ανάποδα στη σκέψη μου, καθώς συνειδητοποιώ ότι κάπως έτσι ξεκίνησαν κι όλες οι "σχέσεις ζωής" μέχρι τώρα. Κι αν οι πρώτες φιλίες, τσιμεντώθηκαν δίπλα-δίπλα σε αυλές και σε θρανία, πολλές από τούτες εδώ, στη λίστα με τις "Επαφές" μου, δεν υστερούν σε ειλικρίνεια κι εμπιστοσύνη. Και με μερικά "κλικ" επιβεβαιώνουν αργά τα βράδια, πως -ναι- μπορούμε πάντα να κάνουμε φίλους.
Η σύνδεση με το λογαριασμό σας στο Facebook είναι ασφαλής. Θα σας ζητηθεί να εξουσιοδοτήσετε το Bookia. Η εξουσιοδότηση που θα δώσετε στο Bookia θα χρησιμοποιηθεί μόνον για την παροχή των υπηρεσιών προσωπικά σε εσάς και πάντα με τη δική σας άδεια.
Το Κοινωνικό Δίκτυο για τον Αναγνώστη και τα Βιβλία του
Κοινοποίηση
