Η νέα εκδοτική σειρά "Αιώνια Ποίηση" που εγκαινίασαν οι εκδόσεις "Ιωλκός", ξεκίνησε με την επανέκδοση των ποιημάτων τού μεγάλου μας πεζογράφου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Ως γνωστόν, ο Παπαδιαμάντης έγραψε ελάχιστα ποιήματα. Κάποια από αυτά παρεμβάλλονται μέσα στα διηγήματά του σαν παλιοί λησμονημένοι στίχοι. Και κάποια άλλα, όπως τα υμνογραφικά, είναι ελεύθερες αποδόσεις από ψαλμούς και εκκλησιαστικούς ύμνους. Τα περισσότερα, όμως, είναι εμπνευσμένα από πανηγύρια και μοναστηριακά κτίσματα της Σκιάθου.

Αν και ο ίδιος ποτέ δε θεώρησε τον εαυτό του ποιητή, εντούτοις αυτές οι ποιητικές του δοκιμές, που συγκεντρώνονται στην έκδοση "Ποιήματα 1874-1910" (εκδόσεις Ιωλκός, 2011, επιμέλεια: Γιάννης Κορίδης), θεωρούνται ακρογωνιαίοι λίθοι της θρησκευτικής μας ποίησης. Αποτελούν δέσμες φωτεινές στα πολλά σκοτάδια της ζωής. Παράλληλα αποκαλύπτουν μια βασανισμένη μυστικοπάθεια και ένα μουσικό κραδασμό που τροφοδοτούσε τις κρυφές αγωνίες του Παπαδιαμάντη.

Είναι ποιήματα μακράς πνοής.

Βασικό γνώρισμα της σειράς "Αιώνια Ποίηση" των εκδόσεων "Ιωλκός" είναι η τυπογραφική καλαισθησία και η προσιτή λιανική τιμή των τίτλων που την αποτελούν.