Το καταφχαριστήθηκα!Το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Έξυπνο, ανατρεπτικό, ανθρώπινο, διδακτικό, πολύ διασκεδαστικό! Για παιδιά από 8 ετών και πάνω που θα μάθουν καινούργιες λέξεις, θα γελάσουν, θα ξεχαστούν με την όμορφη εικονογράφηση και γενικά θα ζήσουν σκηνές της καθημερινής σχολικής τους ηλικίας.

Η υπόθεση ξεκινάει αμέσως: τι συμβαίνει στη σκοτεινή και κλειδωμένη αίθουσα όπου κανείς δεν έχει πατήσει το πόδι του; Έχει δίκιο η Άννα όταν λέει ότι υπάρχουν πνεύματα σε κλειδωμένες αίθουσες; Γιατί ο διευθυντής του σχολείου, ο στριμμένος Ανδρόνικος πηγαινοέρχεται εκεί; Ποιο μυστικό κρύβει;

Άλλη μια πολύ όμορφη ιστορία, με ξεχωριστές προσωπικότητες παιδιών, χαρακτήρες και συμπεριφορές που σίγουρα τους συναντάς ακόμη και σήμερα στους σχολικούς διαδρόμους. Απλό κείμενο, όχι απλοϊκό, πανέξυπνο όμως και εύστροφο, με τις ανατροπές του και τις εκπλήξεις του. Ο συγγραφέας το διασκεδάζει και ο αναγνώστης το λαμβάνει αυτό το μήνυμα. Έτσι το παιδί διαβάζοντας για οικείες καταστάσεις που βιώνει σχεδόν καθημερινά, διασκεδάζει περισσότερο με τις γκάφες και τις περιπέτειες των συμμαθητών του Πάνου.

Ένα από τα αστεία περιστατικά που γελάω ακόμη σαν το θυμάμαι είναι όταν τα παιδιά συζητούν με τη δασκάλα για τα περιστέρια, ο Ντρίταν τους λέει ότι στο δικό του σπίτι τα διώχνουν κρεμώντας cd από το μπαλκόνι κι αν θέλουν μπορούν να τα δουν κι από τα παράθυρα γιατί μένει απέναντι από το σχολείο. "Βλέπουμε κι ένα σώβρακο του Ντρίταν στην απλώστρα!" πετάγεται κάποιος. Τι γέλιο, Θεέ μου!

Πόσο πιο όμορφα να νιώσεις για ένα βιβλίο που ξεκινάει με τη φράση: "Θα το έχετε προσέξει και εσείς. Συμβαίνει κάθε Παρασκευή, την τελευταία ώρα πριν το σχόλασμα. Τότε λοιπόν οι δείκτες όλων των ρολογιών μοιάζουν να παγώνουν και η ώρα δεν περνάει με τίποτα" (σελ. 9). Ναι, κύριε συγγραφέα, το έχω ζήσει κι εγώ αυτό.

Ένα όμορφο, περιεκτικό και ιδανικό για παιδιά βιβλίο!