Αυτοβιογραφία και εξομολογήσεις του ηθοποιού Γιώργου Κοτανίδη, με έμφαση στην περίοδο της Δικτατορίας που έζησε τα φοιτητικά του χρόνια. Ο ηθοποιός περιγράφει τις σκέψεις, τα συναισθήματά του, τις ιδέες του και τα όνειρά του και πώς βρήκαν όλα αυτά διέξοδο στη δραματική τέχνη. Αναφέρεται στα φοιτητικά χρόνια της δραματικής σχολής,στην παρέα που δημιουργήθηκε και οδήγησε στο Ελεύθερο Θέατρο, μια επαναστατική θεατρική πρόταση, πώς αναπτύχθηκε, πώς παρουσιάστηκε και γιατί \"ξεφούσκωσε\". Ποιοι οι φίλοι, ποιοι ήταν αντίθετοι στην πορεία της ομάδας, ποιοι ήθελαν να αποχωρήσουν, τι ήθελε να κάνει αργότερα. Αυτά σε πρώτο στάδιο. Παράλληλα με αυτές τις εξιστορήσεις, έχουμε τη συμμετοχή του ηθοποιού στις φοιτητικές οργανώσεις της εποχής, τα νοητικά του ταξίδια στον κομμουνισμό, τον μαοϊσμό, τον υπαρξισμό, τη διεισδυτική του ματιά στα φιλοσοφικά κείμενα της εποχής που επηρέσαν και επηρεάζουν ακόμη, τις εικόνες και την αγωνία από την περιβόητη νύχτα του Πολυτεχνείου που έζησε από μέσα. Γνωριμίες με σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων, πορείες, αγωνίες για ένα καλύτερο αύριο. Και η συμμετοχή του στον αγώνα κατά της χούντας τον αντάμειψε με βασανιστήρια και απομόνωση. Χωρίς να κουράζει καθόλου, πηγαίος και αυθόρμητος, ειλικρινής και ουδέτερος απέναντι στους άλλους και στον εαυτό του, μας δίνει την εικόνα, την εποχή, τον σφυγμό και τον παλμό των νέων φοιτητών και των νέων ηθοποιών της εποχής. Από τα πιο πρωτότυπα αυτοβιογραφικά κείμενα, χωρίς δάφνες για το τι έκανε στη ζωή του, τι καριέρα έχτισε κλπ. Ο Κοτανίδης απέχει από τέτοιες φιλοδοξίες!