"Κατά την, θρυλική πια παραδοξολογία του Μιλτιάδη Μαλακάση, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης υπήρξε ο μεγαλύτερος νεοέλληνας ποιητής. [...]
Βεβαίως, η ποίηση αναβλύζει όπως το καθαρό νερό από τις πεζογραφικές του σελίδες με υπονομευτικές, σε πάμπολλες περιπτώσεις, πραγματώσεις της πεζογραφικής "τάξης" σε άφθονα διηγήματα του. Στο αυτοβιογραφικό του σημείωμα ο Παπαδιαμάντης μάς πληροφορεί: "Μικρός εζωγράφιζα Αγίους, είτα έγραφα στίχους κ\' εδοκίμαζα να συντάξω κωμωδίας. [...]"
Τα υπόλοιπα κείμενα, δημοσιευμένα κατά καιρούς σε εφημερίδες ή περιοδικά, αποδεικνύουν περίτρανα την άμεση σχέση του Παπαδιαμάντη με τη ζωή της εποχής του. Με την κινούμενη και παλλόμενη ζωή. Αν υπάρχει μια σταθερά, η οποία διέπει αυτά τα κείμενα, είναι η αδιάκοπη έγνοια για τα τεκταινόμενα στην ελληνική κοινωνία των τελευταίων δεκαετιών τού δέκατου ένατου και των πρώτων χρόνων του εικοστού αιώνα".
(Από το προλογικό κείμενο "Παπαδιαμάντης ο μελωδός" του Δημήτρη Κοσμόπουλου)
Σημείωση: Εδώ συζητάμε γενικά για το βιβλίο, δεν είναι ο χώρος τής βαθμολόγησης ή της κριτικής μας για το βιβλίο.
Η σύνδεση με το λογαριασμό σας στο Facebook είναι ασφαλής. Θα σας ζητηθεί να εξουσιοδοτήσετε το Bookia. Η εξουσιοδότηση που θα δώσετε στο Bookia θα χρησιμοποιηθεί μόνον για την παροχή των υπηρεσιών προσωπικά σε εσάς και πάντα με τη δική σας άδεια.