Η Περαχώρα, γνωστή στην αρχαιότητα ως Πειραίον ή Πειραία, όπως μαρτυρείται για πρώτη φορά στον Ξενοφώντα, δηλαδή «η πέρα (από την Κόρινθο) χώρα», καλύπτει το δυτικό τμήμα της Κορινθίας, βόρεια του Ισθμού. Περικλείεται από τον Κορινθιακό κόλπο, τις Αλκυονίδες νήσους και την οροσειρά των Γερανείων. Το ακρωτήριο του Ηραίου, βραχώδες, με πεύκα που απλώνονται έως τη θάλασσα, βρίσκεται στην πλαγιά του δυτικού άκρου των Γερανείων. Ο αρχαιολογικός χώρος είναι προσβάσιμος σήμερα οδικώς μέσα από το Λουτράκι (τα αρχαία Θέρμα). Αφήνοντας τη λουτρόπολη, με την οροσειρά των Γερανείων στα ανατολικά, ο δρόμος διασχίζει τη δυτική όχθη της λίμνης Βουλιαγμένης με κατεύθυνση το χωριό της Περαχώρας και συνεχίζοντας προς την ενδοχώρα στα δυτικά, περνώντας από ένα κατάφυτο μονοπάτι, καταλήγει στο βράχο του Ηραίου όπου δεσπόζει ο γραφικός φάρος του Ακρωτηρίου Μελαγκάβι, χτισμένος το 1897. Από εκεί ο επισκέπτης κατεβαίνει πεζός στο μικρό όρμο από ένα διχαλωτό μονοπάτι που στα αριστερά τον οδηγεί στο παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη και δεξιά, στην περιοχή του λιμανιού. Το μεγάλο αρχαϊκό ιερό της Ήρας Ακραίας με πληθώρα κινητών ευρημάτων, που ανέσκαψε ο Humphrey Payne το 1930, θεωρήθηκε τότε από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα η σημαντικότερη ανακάλυψη των τελευταίοι δεκαετιών. Από τη λιμνοθάλασσα της Βουλιαγμένης έως το σημείο αυτό, σε μία απόσταση μεγαλύτερη των 3 χλμ., η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε επίσης στο φως μεσοελλαδικούς τάφους, μυκηναϊκά όστρακα, τμήματα αρχαίων οδών, λείψανα οχυρώσεων, δεξαμενές και θεμέλια οικιών.
[...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)