Το βιβλίο πραγματεύεται μια από τις πιο δυναμικές εποχές της διαδρομής της ευρωπαϊκής και αμερικανικής δομικής τέχνης, κατά την οποία αναπτύσσονται οι βάσεις της νεότερης θεωρίας της αρχιτεκτονικής, ανακαλύπτονται νέες κατασκευές, αναμορφώνονται σε μεγάλη έκταση τα μεγάλα κέντρα των πόλεων της Ευρώπης και δημιουργούνται καινούρια. Συγχρόνως, τα νέα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση, αλλά και οι νέες τεχνολογίες ακολουθούνται από έναν ευρύ προβληματισμό γύρω από τις μορφές της τέχνης και εμφανίζονται σταδιακά, μαζί με πολλούς νέους τύπους κτιρίων, νέες ρυθμολογίες, για να καταλήξουν, στις αρχές του 20ού αιώνα, σε τελείως καινούριες μορφές. Η γνώση των δεδομένων της εποχής αυτής, τόσο στον γενικότερο θεωρητικό προβληματισμό όσο και στον τομέα της εφαρμογής, αποτελεί βασικό εργαλείο για την κατανόηση της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής, που θα καταλήξει στην εμφάνιση της μοντέρνας δημιουργίας.