Αντικείμενο της παρούσας μονογραφίας αποτελεί η απαγόρευση χειροτερεύσεως της θέσης του κατηγορουμένου (non reformation in pejus), η οποία συνιστά μια από τις βασικότερες αρχές που διέπουν την ποινική διαδικασία και εξακολουθεί να αποτελεί βασικό άξονα αναφοράς στην όλη προβληματική των ενδίκων μέσων.

Ειδικότερα, το έργο, αποτελείται από δεκατρία κεφάλαια, όπου μετά από μια ιστορική αναδρομή της αρχής της απαγόρευσης χειροτέρευσης της θέσης του κατηγορουμένου στο ελληνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο, μια προσέγγιση του θεσμού στην πολιτική δίκη, στην εκκλησιαστική δίκη και στο φορολογικό δικονομικό δίκαιο καθώς και κάποιες συγκριτικού χαρακτήρα επισημάνσεις σχετικά με το τι ισχύει στις έννομες τάξεις της Ιταλίας, Γερμανίας και Γαλλίας, ο συγγραφέας αναλύει τον απόλυτο και τον σχετικό χαρακτήρα της απαγόρευσης χειροτέρευσης της θέσης του κατηγορουμένου, παραθέτοντας πλούσιες βιβλιογραφικές και νομολογιακές παραπομπές.