Η Τάνια είναι μια γυναίκα που από επαναστάτρια έφηβη φοιτήτρια μεταμορφώθηκε σε παντρεμένη μητέρα τριών παιδιών, με τις μέρες και τα κιλά να προσκολλώνται πάνω της σωρηδόν. Τώρα, που τα παιδιά της είναι μεγάλα κι έχουν χαράξει τη δική τους πορεία, μήπως ήρθε η ώρα να ξανασκεφτεί γιατί πραγματικά παραμένει σε αυτόν τον γάμο; Πόσο πολύ συμβάλλει σε αυτήν την αλλαγή η παρουσία του μικρότερού της Άρη στη ζωή της;

Στο «Ταξίδι στην ομίχλη» έχουμε μια γυναίκα που παρουσιάζεται από τη συγγραφέα με τα προτερήματα και τα ελαττώματά της. Διάβασα για την προηγούμενη ζωή της, κατάλαβα τα λάθη της, γιατί εξακολουθούσε να είναι παντρεμένη με έναν άντρα που αδιαφορούσε για κείνη και ακόμη ακόμη την απατούσε! Τη συμπόνεσα, τη λυπήθηκα αλλά και τη συγχάρηκα όταν αποφάσισε να ζήσει τα θέλω της και όχι τα πρέπει των άλλων. Και μου άρεσε πολύ το τέλος που δεν ήταν το αναμενόμενο και με κέρδισε που άφηνε ανοιχτή μια χαραμάδα για κάτι άλλο, κάτι ξεχωριστό, κάτι που δε με προετοίμαζε η ροή της αφήγησης γι’ αυτό.

Άλλη μια ερωτική ιστορία, πάλι γύρω από ένα ερωτικό τρίγωνο, ένα κείμενο που όμως το έγραψε η λογοτέχνις Κάκια Ξύδη και αυτό από μόνο του είναι εχέγγυο ότι το μυθιστόρημα είναι ένα σκαλοπάτι ψηλότερα από πλευράς ποιότητας και γραφής από τα άλλα του είδους. Ας τονίσω ξανά ότι δε διαβάζω με αγάπη ερωτικές ιστορίες ή αν τις διαβάζω προσπερνώ τους εσωτερικούς μονολόγους και τα αισθήματα. Να όμως που από αυτό το κείμενο δεν παρέλειψα ούτε λέξη. Η Τάνια, και πίσω από αυτήν η κυρία Ξύδη, μου έδωσε πλήρη την εικόνα της ζωής της, τις προσδοκίες της, τα όνειρά της, τους στόχους της, τις απορίες της, τις ανασφάλειές της, την αγωνία της, το μίσος της, τον έρωτά της, όλα αυτά που αποτελούν μια γυναίκα του σήμερα, μια ηρωίδα που έρχεται αντιμέτωπη με το καμένο φαΐ, τον απόντα σύζυγο, τα απαιτητικά παιδιά της, την τρέλα της καθημερινότητας, την πίεση της μέρας.

Και όλα αυτά χωρίς το μυθιστόρημα να καταντά γυναικουλίστικο, ψυχοπονιάρικο, μελό ή άρλεκιν. Αυτό από μόνο του είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα, γιατί έχοντας κάποιος διαβάσει ένα σωρό ερωτικές ιστορίες, έχοντας κάποιος καταλάβει πολύ καλά τι συμβαίνει στη σημερινή λογοτεχνία, μπορεί κάλλιστα να γράψει ένα ακόμη δείγμα μοντέρνου και μοδάτου κειμένου, όμως η συγγραφέας αυτά τα προσπερνά. Η γραφή της, οι σκέψεις της, τα συναισθήματά της, η αφήγησή της, η πλοκή της, οι χαρακτήρες που καταγράφει, αποτελούν ένα υπέροχο, ολοκληρωμένο σύνολο που δεν ήθελα να τελειώσει. Συντροφιά με σωστές λέξεις, τοποθετημένες στην κατάλληλη θέση και με την κατάλληλη σειρά, διαλεγμένες προσεκτικά, χαιρόμουν που διάβαζα ένα ελληνικό γυναικείο μυθιστόρημα.

Στα μειονεκτήματα του βιβλίου ήταν το ταξίδι στην Πορτογαλία, που για μένα κράτησε πολύ περισσότερες σελίδες από ό,τι ίσως ήταν απαραίτητο, όμως ακόμη κι αυτό δεν το άφησα στιγμή. Τα διάβασα όλα! Ναι, ήταν ένα κρίσιμο ταξίδι αυτογνωσίας και συναισθηματικής νοημοσύνης, δε με κούρασε, απλώς μου φάνηκε ανισομερές συγκριτικά με το υπόλοιπο κείμενο.

Επομένως, θα καταφέρει η Τάνια να βρει την ψυχική ισορροπία της; Θα υποκύψει στο φλερτ του Άρη ή θα παραμείνει στην ασφάλεια του άντρα της; Πώς θα αντιδράσουν τα πιαδιά της απέναντι στις αποφάσεις της; Τι συνέπειες θα έχουν οι πράξεις της στον κοινωνικό και επαγγελματικό της περίγυρο; Εμπιστευτείτε τη συγγραφέα σε κάτι υπέροχα καλογραμμένο.

Το έχω απο το 2012.Δεν το είχα διαβάσει επειδη γενικώς μαζεύω βιλία και τα διαβάζω σιγά σιγά. Η ιστορία του δεν έχει κάποιο ενδιαφέρον,είναι ασαφές και μάλλον ένα ταξίδι της συγγραφέως σην πορτογαλία της έδωσε την αφορμή να το γράψει και επομένως προσπαθεί η συγγραφέας με έναν άκρως μπερδεμένο τρόπο να το εμφανίσει προσεγμένο.Πιστεύω πως το βιβλίο αυτό εάν πούλησε,πούλησε επειδή το -έτρεξε- η ίδια η συγγραφέας παντού (έδινε και δωράκια μάλιστα)και όχι επειδή άξιζε.Χωρίς να θέλω να πω κάτι ιδιαίτερο, είναι αυτοέκδοση και έχει πάρα πολλές συγγραφικές ατέλειες. Εξάλλου δεν πιστεύω στην αυτοέκδοση, διότι εαν ο εκδοτικός δεν βάλει δικά του χρήματα δεν έχει λόγο να επιλέξει βιβλίο για έκδοση.