Το έργο περιέχει δέκα περιγραφικούς καταλόγους εντύπων βιβλίων και ελληνικών χειρογράφων της περιοχής Χαλδίας του Πόντου, οι οποίοι συντάχθηκαν από τον ιστοριοδίφη δάσκαλο της Αργυρούπολης του Πόντου Γεώργιο Θ. Κανδηλάπτη, το 1903, και μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα, με πολλά άλλα χειρόγραφα βιβλία του ιδίου συγγραφέα, τα οποία οι κληρονόμοι του παραχώρησαν στον εκδοτικό οίκο των Αδελφών Κυριακίδη. Η εξέταση του συνόλου των εντύπων βιβλίων και των ελληνικών χειρογράφων, που αναφέρονται στο έργο αυτό, μαρτυρούν την υψηλή πολιτισμική στάθμη στην οποία βρισκόταν το ελληνικό στοιχείο στον Πόντο, όπου δεν υπήρξε μόνο η Αυτοκρατορία των Μεγάλων Κομνηνών (1204 - 1461) αλλά και οργανωμένη ενοριακή και κοινοτική ζωή, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, με Εστίες ελληνικών γραμμάτων.