http://georgette60.blogspot.com/2019/10/blog-post.html

Ο γύρος του Θανάτου.Συμβολικός τίτλος.Συνοψίζει την μοίρα του Αριστείδη Παγκρατίδη τον λεγόμενο <<Δράκο του Σέιχ –Σου>> και περιγράφει άψογα την πόλη της Θεσσαλονίκης και τα διάφορα τεκναινόμενα μιάς εποχής και ιδίως της Τούμπας που μοιάζει μακρινή.Ο Εμφύλιος μόλις έχει τελειώσει.Οι άνθρωποι,μέσα σ’αυτή τη χαώδη κατάσταση,προσπαθούσαν να οργανώσουν τη ζωή τους.Δύσκολες καταστάσεις,δύσκολη επιβίωση.

Ο μεγαλύτερος αστικός <<μύθος>> της Θεσσαλονίκης,ίσως και ολόκληρης της Ελλάδας.Τυπικός ενσαρκωτής του ο Αριστείδης Παγκρατίδης που εκτελέστηκε για εγκλήματα σεξουαλικού περιεχομένου.Ωστόσο,πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν για την ενοχή ή την αθωότητά του.Ένα μικρό απόσπασμα από τα πολλά που έχουν γραφεί για τον Παγκρατίδη.

Ο κύριος Κοροβίνης μέσα από πραγματικά ρεπορτάζ και μέσα από εννέα μυθιστοριογραφικές βιογραφίες(μαρτυρίες) διαμορφώνει και δίνει φωνή και ένταση σε διαφορετικούς χαρακτήρες που γνώριζαν τον Αριστείδη αλλάζοντας το στυλ γραφής (γλωσσικό ενδιαφέρον)από άτομο σε άτομο,αναλόγως των βιωμάτων,την μόρφωση και τους ρόλους μ’ένα τρόπο ορμητικό σαν χείμαρο των εκμυστηρεύσεων - εξομολογήσεων τους συνθέτοντας έτσι την κατατομή – πορτραίτο του.

Όλοι αυτοί ζωντανεύουν μια ιστορία και μεταφέρουν τον αναγνώστη σ’εκείνη την εποχή της Ελληνικής μετεμφυλιακής,της δεκαετίας του 50-60 στην Θεσσαλονίκη και τις συνοικίες της. Μας πλημμυρίζουν οι εικόνες από τις αλάνες,τις σκοτεινές πλευρές του λιμανιού,τα υπαίθρια πανηγύρια,τα μπουζουξίδικα,ασφάλειες,καταγώγια και πολλά άλλα.

Η σκιαγράφηση και η αποτύπωση είναι αριστοτεχνική,οι αφηγήσεις πρωτοπρόσωπες και με αμεσότητα δίνοντας φως σ’ένα γεγονός που συντάραξε την Θεσσαλονίκη.Προσωπικά έμαθα κάποια πράγματα για την προσωπικότητα και την ιδιαίτερη ζωή του Παγκρατίδη που δεν γνώριζα όπως και διάφορα γεγονότα που τον αφορούσαν

«Μανούλα μου, είμαι αθώος!».Τα τελευταία του λόγια που άραγε ηχούσαν στα αυτιά και στην συνείδηση των πολιτών,της εξουσίας,των δικαστικών εάν ήταν όντως ?