Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
17-02-2016 09:33
Υπέρ Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή
Κατά Αργό
Το νεκρωταφίο ζώων Στίβεν ΚίνγκΣτο "νεκροταφίο" ζώων, το πρώτο που σου προξενεί εντύπωση είναι η ανορθογραφία του τίτλου. Θεωρείς πολύ πιθανό να πρόκειται για ένα παραμύθι, που απευθύνεται σε παιδιά, μια και η πινακίδα "Nεκρωταφίο ζώων", γράφτηκε από μικρά παιδιά και υπενίσσεται τον χώρο που οριοθέτησαν τα παιδιά, για να θάψουν τα νεκρά ζωάκια τους. Πόσο όμως παραμύθι μπορεί να θυμίζει ένα βιβλίο, όταν πίσω από αυτό κρύβεται ο μοναδικός Στίβεν Κίνγκ; Πόσο αφελής όμως μπορείς να είσαι, αν υποψιάζεσαι κάτι τέτοιο; μόνο εάν έχει τύχει να διαβάσεις ή να δεις κάποια ταινία του άρχοντα, μπορείς να καταλάβεις ότι ο τίτλος είναι περιπαικτικός. Προσωπικά έπεσα στην παγίδα, μην έχοντας μελετήσει βιβλία του....Στο βιβλίο αυτό έχουμε έναν Κίνγκ, που μου προκάλεσε έναν δυνατό και αιφνίδιο φόβο. Και αυτό γιατί εκεί που εξιστορεί την ιστορία των λίγων προσώπων, το εκάστοτε παρελθόν τους, την ψυχοσύνθεσή τους, τις απόψεις τους περί θανάτου(ιδιαίτερα στη περίπτωση της μαμάς Ρέιτσελ, που έχει βιώσει την ζοφερή πραγματικότητα του αργού θανάτου της αδελφής της), σ΄αιφνιδιάζει με τις απότομες σκηνές τρόμου, που εισβάλλουν σε ανύποπτο χρόνο.Ο ίδιος ο τίτλος σε προκαλεί να μιλήσεις για τον θάνατο, όσο και αν αυτός ο όρος καθαυτός τρομάζει την μικρή Έλι, προκαλώντας της ανάμεικτα φρικιαστικά συναισθήματα, αφού την φέρνει αντιμέτωπη με τον ενδεχόμενο θάνατο του αγαπημένου της γάτου, του Τσόρτς. Η αδυναμία προσέγγισης απέναντι σ΄αυτό το ανεξήγητο φαινόμενο, όπως και η άρνηση της μικρής να συμφιλιωθεί με την πραγματικότητα, θα πυροδοτήσει τον θυμό και την οργή της, δίνοντας την ευχέρεια στον συγγραφέα ν΄αφιερώσει αρκετές σελίδες, παραθέτοντας απόψεις και προβληματισμούς περί θανάτου.Πίσω όμως από αυτή την λογοτεχνία τρόμου, κρύβονται συμπεράσματα που διδάσκουν όπως: πρέπει να πασχίζουμε για την ζωή με οποιοδήποτε τίμημα, ακόμη και αν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την φρίκη; ή πρέπει ν΄αποδεχόμαστε την κοινή, σε όλους μας μοίρα....Η ανθρώπινη αλαζονεία, πρέπει να παραμερίζεται απέναντι στην αλήθεια του θανάτου. Ίσως μόνο έτσι ο άνθρωπος μπορεί να συναντήσει την πραγματική γαλήνη και ηρεμία, αποδεχόμενος να συμβιβαστεί με την έννοια αυτή.Πλούσια, απρόσμενη πλοκή, αν και αρκετά αργή. Παρόλο που εμπλέκει ελάχιστα πρόσωπα, καταφέρνει να υφάνει ένα σκηνικό μυστηριώδες έως τρόμου, παρουσιάζοντας το μικρό νεκροταφείο για ζώα, όχι μόνο σαν ένα μελαγχολικό περιβάλλον αλλά ως έναν χώρο όπου υποβόσκει η φρίκη, η οποία και θεριεύει καθώς εξελίσσεται η υπόθεση. Η στεναχώρια δίνει την θέση της στην μελαγχολία και αυτή με την σειρά της στην αγωνία που κυριεύει τον ψυχικό κόσμο του αναγνώστη, προετοιμάζοντάς τον να δεχθεί τον τρόμο και την φρίκη, που προκαλούν οι απίστευτες μακάβριες εικόνες, ειδικά στο τέλος όπου εκτοξεύεται η δράση.Οι φαν του είδους θα το λατρέψουν,ως ένα άλλο δείγμα ίσως το μεγαλύτερο(σύμφωνα με τον ίδιο τον συγγραφέα)τρομακτικής λογοτεχνίας. Ακραίο υπό μία έννοια, αφού προκειμένου να επαναφέρεις στην ζωή το αγαπημένο σου πρόσωπο, φθείρεσαι ψυχικά πράττοντας οτιδήποτε άλογο και ακραίο μπορεί να σου δοθεί. Αυτές καθαυτές οι απελπισμένες κινήσεις όμως, σε φέρνουν αντιμέτωπο με μια αλήθεια, που μόνο αν την αποδεχτείς θα μπορέσεις να πετύχεις την προσωπική γαλήνη και ηρεμία.Πολύ δυνατό βιβλίο, άκρως ανατριχιαστικό, βιώνεις στο έπακρο την ιστορία, συμμετέχοντας και συ, νιώθεις την ψυχική δοκιμασία, την αγωνία και την απελπισία του πρωταγωνιστή να διοχετεύεται σε κάθε κύτταρο του είναι σου!ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Δ.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι
Το Κοινωνικό Δίκτυο για τον Αναγνώστη και τα Βιβλία του
Κοινοποίηση
4
